Co powiedzieliby ci prorocy, którym nie zostało dane ujrzeć i usłyszeć? Co powiedzieliby, gdyby zobaczyli nas, którzyśmy ujrzeli i usłyszeli, a wyglądamy i żyjemy, jakbyśmy niczego nie dostrzegli i nie posłyszeli? Gdyby porównać proroków oczekujących na spełnienie obietnicy i nas żyjących już po jej spełnieniu – mogłoby się okazać, że mniej w nas życia Bożego niż w nich. Żyjemy nie w Nowym, lecz Starym Testamencie? Coś jest nie tak – nie z obietnicą, nie z jej spełnieniem, ale z nami. Potrzebujemy nawrócenia.