Dla każdego mamy receptę. Co zrobić, jak żyć, czym się kierować. Naprawić świat umiem natychmiast i prawie ze wszystkiego. A siebie? Przecież ja nie potrzebuję naprawy. No może trochę, ale jeśli to najwyżej malutkiej. U innego to nawet małą drzazgę dostrzegę i chcę natychmiast pomagać, wyciągać, naprawiać. Ale u siebie nie widzę wielkiej belki. Jeśli najpierw nie usunę jej ze swego oka i będę „grzebał” w oku bliźniego, to wysoce prawdopodobna jest ślepota nas obu. Zanim zabierzesz się za cudze oko, uważnie sprawdź co masz w swoim.