lipiec/sierpień 2009

Najważniejsze, żeby nie narzekać na Pana Boga tak powtarzał często mój Ksiądz katecheta. On nigdy nie narzekał, ani na Boga, ani na ludzi. Był niezwykłym człowiekiem, bowiem mało jest takich, którzy nigdy nie narzekają. I od zawsze tak jest! Mówi o tym dzisiejsze pierwsze czytanie. Naród wybrany narzekał. Wyszli cudem z niewoli. Widzieli wielkie dzieła Pana. Mieli za sobą niejedno doświadczenie cudownego działania Pana, a jednak narzekali. Narzekali i za wszelką cenę chcieli wrócić do niewoli byle mieć tam mięso i chleb. Pan wysłuchał ich narzekania i zesłał mannę i przepiórki. Na jakiś czas się uciszyli, ale jak wiemy z Biblii nie na długo, bo z czasem sprzykrzył im się ten pokarm mizerny i znowu narzekali.