18 niedziela okresu zwykłego
Sugestie programowe
06/08/12
Ojciec mój da wam prawdziwy chleb z nieba
Pan nakarmił rzesze na pustyni manną. Stało się to wówczas, gdy Izraelici zaczęli szemrać przeciwko Mojżeszowi. Bardziej byli zasłuchani w swoje ciało niż w swego ducha. Mojżesz wstawia się za ludem i Bóg lituje się nad nimi, zsyłając mannę z nieba. Jest ona zapowiedzią Eucharystii. W nowym przymierzu to Chrystus jest pokarmem. Jednak wśród ludzi, którzy byli świadkami rozmnożenia chleba, znaleźli się przewrotni i tacy, którym brakło wiary. Szukali Jezusa, aby znów widzieć cud, znów się móc nasycić chlebem do syta i za darmo. Nie pojęli, że cud rozmnożenia był znakiem wskazującym na inny pokarm, który daje życie wieczne. Dialog między Jezusem a tymi ludźmi dotyczy pokarmu. Jezus pragnie, aby uwierzyli w Ojca niebieskiego, który posłał swego Syna na świat. Przewrotność pytających sięga zenitu: żądają od Jezusa nadzwyczajnego znaku, a przecież ten znak już widzieli, bo było nim cudowne rozmnożenie chleba.
Cud przemiany chleba w Ciało i wina w Krew, dokonujący się podczas każdej Eucharystii, powinien być wciąż na nowo odczytany. Nie chodzi także o liczbę przyjętych hostii w miesiącu, czy też w roku. O wiele bardziej interesujące jest to, co czyni Święty Chleb w ludzkiej duszy, na ile jest ona zjednoczona z Tym, który ją karmi – ze Zbawicielem. To właśnie głód Eucharystii jest miernikiem miłości człowieka do Chrystusa.
„Kościół naszym domem”
Program duszpasterski Kościoła w Polsce
Dzięki niej „Bibliotekę Kaznodziejską” będziesz otrzymywał regularnie, w specjalnej cenie i z bezpłatną wysyłką! Sprawdź, jakie dodatkowe korzyści przygotowaliśmy dla Prenumeratorów.