19 niedziela okresu zwykłego
Sugestie programowe
20/07/12
Nie szemrajcie między sobą
Cudownie ocalony Eliasz na pustyni jest wdzięczny Bogu, że zesłał mu pokarm. Posilił się i poszedł do Bożej góry Horeb. Liczba czterdzieści dni i czterdzieści nocy jest w tym wypadku symboliczna i oznacza drogę człowieka mającego zdążać do nieba.
Efezjanie, podobnie jak Eliasz, też zdążają do nieba. Święty Paweł poucza ich, aby byli gotowi na dzień odkupienia. Nie mogą zasmucać Ducha Świętego swymi wadami. Są przecież naznaczeni (opieczętowani) na dzień odkupienia. Mają naśladować Boga, czyli chodzić w miłości.
Poważny problem ma Jezus z Żydami. Szemrali przeciwko Niemu, ponieważ powiedział o sobie: „Jam jest chleb, który z nieba zstąpił”. Tym samym postawił się wyżej nad Mojżesza. Ich błąd polega na tym, że zamknęli się na wołający głos łaski Bożej – „nie poznali czasu swego nawiedzenia” (Łk 19,44).
Każda Eucharystia jest darem, który nas umacnia w drodze do świętości. Nie musimy liczyć dni i nocy naszej wędrówki, tak jak czynił to Eliasz, ale możemy liczyć na wielokrotność łaski, którą otrzymujemy od Pana. My już poznaliśmy czas naszego nawiedzenia, otrzymaliśmy bowiem w wodach chrztu to, co jest najważniejsze – nowe życie z wody i z Ducha Świętego. Wciąż się karmimy Świętym Chlebem i Świętą Krwią Zbawiciela. Będziemy żyli na wieki!
„Kościół naszym domem”
Program duszpasterski Kościoła w Polsce