wrzesień/październik 2012

Tego człowiek niech nie rozdziela

Utrzymali upomnienie również rodzice, aby składali dzięki tak za urodzenie, jak i za zasługi dzieci. Niemałym to jest darem Boga: danie dzieci, krzewicieli rodu i dziedziców majątku. Czytaj, jak Jakub się cieszył z urodzenia dwunastu synów (Rdz 49,28), Abraham za otrzymanie syna (Rdz 21,2), Zachariasz zostaje wysłuchany. Boski to dar płodności rodziców. Niechaj więc ojcowie dziękują, iż porodzili; dzieci iż się urodziły; matki iż zostały uczczone nagrodami małżeństwa; dzieci bowiem są zapłatą za ich trudy. Niech odmłodzona ziemia chwali Boga, bo jest uprawiana; niechaj czyni to świat, bo jest poznawany; Kościół bo wzrasta liczna pobożnego ludu. Nie na darmo zaraz na początku Księgi Rodzaju z rozkazu Boga zostaje zawarte małżeństwo (Rdz 2,24)1.św. Ambroży

Słowo Boże na 27. niedzielę okresu zwykłego koncentruje się na rodzinie. Pozornie proste, dotyka trudnych problemów i wywołuje kontrowersje. Już sam opis stworzenia kobiety budzi opór, nie tylko feministek. Czy to tylko naiwne uzasadnienie instytucji małżeństwa i męskiej dominacji, tak charakterystycznej dla tamtych czasów? Jakże potrzeba zdrowego tłumaczenia, które zamiast gubić się w dosłowności opisu, skoncentruje się na Bożym, genialnym pomyśle jedności, opartej na uzupełniającej się różnorodności. Jedności, której autorem i motorem jest Bóg.

Sylwia i Marcin przyszli do biura parafialnego, aby załatwić formalności związane ze swoim ślubem. Wśród dziesiątek pytań protokołu przedmałżeńskiego było i to: „Czy w przypadku kryzysu małżeńskiego, albo problemów przewidują państwo rozwód?”. Odpowiedź była niezwykła: „Nie przewidujemy ani rozwodu, ani unieważnienia małżeństwa”.

Ta sytuacja pojawia się w życiu każdego człowieka, wywołując zdenerwowanie, złość, irytację. Powstające reakcje są skutkiem niespełnienia się czyichś planów czy zamierzeń. Ma to niekiedy bezpośredni związek z czynnikami z zewnątrz, ale najczęściej jest przyczyną własnego zapomnienia, stając się powodem głębokiej frustracji. Słaba pamięć – zjawisko, które ma wielki wpływ na codzienność, także na życie duchowe, na pobożność.

Myślę, że na całej kuli ziemskiej nie znajdziemy człowieka, który będąc przy zdrowych zmysłach powiedziałby, że nie chce być szczęśliwy. Owszem, możemy różnie rozumieć szczęście i szukać go nieraz na całkiem odmiennych drogach, ale każdy chce być szczęśliwy. To pragnienie jest w pełni zgodne z Bożym zamysłem. Bóg pragnie, abyśmy byli szczęśliwi! Stworzył nas do szczęścia i szczęście nam podarował. Cierpienie i nieszczęście jest bolesną konsekwencją grzechu. Bolesną, ale niezwiązaną z nami na wieki i absolutnie nieodwracalną.