wrzesień/październik 2013

Naszym darem dla Boga jest czysta wiara

Winną latorośl, gdy jest okopana obwiązuje się i podnosi, aby nie opadła na ziemię. Jedne gałązki obcina się, inne zachowuje. Obcina się te, które bujnie rozrastają się na próżno, a zatrzymuje się te, które zdaniem biegłego ogrodnika wydadzą owoc. Czy mam jeszcze pisać o ustawieniu pali i obwiązaniu, co rzeczywiście i jasno poucza, że w Kościele winna być zachowana równość? Żaden bogacz i wysoko postawiony nie powinien się wynosić, żaden ubogi nie ma się załamywać, ani ten, który jest niskiego stanu rozpaczać.

Czy Panu chodzi o to, abyśmy naśladowali synów tego świata, którzy roztropniejsi są od synów światłości? Czego można uczyć się od nich: kombinowania w relacji z Bogiem? Zabezpieczania się? A może chodzi o to, że mamy Boga szantażować: przebacz mi, jak i ja darowałem moim dłużnikom?

Obecne czasy charakteryzuje skrajna interesowność. Nic za darmo. Za wszystko należy zapłacić. Trzeba wykazać się nie lada sprytem, by poradzić sobie z wyzwaniami jutra i dzisiaj. Żeby przeżyć. I żeby dożyć dojść do celu. Pismo Święte przez usta proroka Amosa potępia niegdysiejszych kapitalistów, którzy wykorzystują swoich pracowników, opłacają ich pracę stawką socjalnego minimum, zwalniają z pracy nie troszcząc się o ich dalszy byt. Jednego z nich opisuje Ewangelia według św. Łukasza.

Dzisiaj staje przed nami Jezus ze swoją przypowieścią i nie jest to wcale nauka sprzed 2000 lat, czy też dla ludzi sprzed 2000 lat. W jej kontekście wcale nie tracą na aktualności przykazania i podstawowe prawa człowieka. To, co przypomina Jezus to przede wszystkim prawda, abyśmy byli dziećmi swego czasu; ludźmi, którzy nie boją się wziąć własnego życia w swoje ręce. Więcej! Abyśmy byli chrześcijanami, którzy nie boją się wziąć swego chrześcijaństwa w swoje ręce.

Pan pochwalił nieuczciwego rządcę, że dobrze postąpił…. Jak to możliwe? Ten fragment Ewangelii św. Łukasza budzi przeważnie niezrozumienie, ponieważ opowiadając przypowieść o rządcy, słyszymy, że Bóg pochwalił taką postawę, a to wywołuje w nas sprzeciw: no bo jak Pan Bóg może pochwalać nieuczciwość, przebiegłość i kombinatorstwo?