Rocznica poświęcenia kościoła
Homilia do dorosłych
Nie robimy Bogu łaski
28/10/13 Sławomir Zatwardnicki
Pierwsze skojarzenie, jakie mamy ze słowem kościół to budynek kościelny. Jakby to było najważniejsze, jakbyśmy ciągle patrzyli przez ciało i krew, a nie przez objawienie Ojca. Może dlatego w metaforyce autora drugiego czytania słyszeć chcemy właśnie tylko metaforykę: jak kościół (budynek) zbudowany jest z kamieni, tak Kościół (wspólnota wierzących) z żywych kamieni, czyli ludzi; taka poezja, tylko poezja. Odwróćmy spojrzenie: to budynek kościelny zbudowany jest z cegieł, które są cieniem/obrazem prawdziwych duchowych kamieni; to coś więcej niż poezja. Kościół z żywych kamieni idzie przez świat dzięki każdemu z nas, i nie straszna mu przestrzeń, bo nawet w rozproszeniu stanowimy jedno.