lipiec/sierpień 2014

„Dlaczego dobrzy i źli mają żyć razem, i to aż do śmierci? Czy nie lepiej byłoby sprawiedliwie ich rozdzielić? Wtedy źli nie przeszkadzaliby dobrym, a na świecie żyłoby się lepiej”. Czyżby? Tajemnica dobra i zła ukryta jest w ludzkich sercach. I jakże często człowiek zły się nawraca, a dobry wchodzi na drogę zła.

„Panie, Ty jesteś dobry i łaskawy” – refren ten, wzięty z psalmu 86, poprzedza czytanie z Księgi Mądrości, której autor akcentuje właśnie dobroć Boga. Jego „rządy są łagodne i sprawiedliwe”. Postępowanie Boga jest wskazówką i wielką nadzieją dla każdego człowieka – niezależnie od stanu ducha, od życia w łasce czy też będącego w stanie grzechu.

W krótkim fragmencie z Listu do Rzymian św. Paweł poucza nas, że jeśli czujemy się słabi na duchu i trudno jest nam się modlić, to winniśmy prosić Ducha Świętego, bo On „przychodzi z pomocą naszej słabości”. Tylko dzięki Niemu jesteśmy zdolni poznać i wyznać prawdę, że „Jezus jest Panem” (element kerygmatu).

Przypowieść o chwaście kontynuuje i wyjaśnia temat pierwszego czytania. „Zasianie chwastu w cudzym polu lub wycięcie drzew w nocy zdarzało się często jako akt zemsty”. Przypowieść o zaczynie przybliża sens królestwa, które objawiło się w Chrystusie. Ma ono taką siłę, że zmienia grzeszników (złych ludzi) w świętych.