lipiec/sierpień 2014

Wielka jest twoja wiara

Kobieta kananejska wykazała nieposłuszeństwo wobec zachowania i słów Jezusa, który prima facie próbował ją zlekceważyć. Domagała się, wręcz nachalnie, Jego uwagi. Wzniosła się ponad uprzedzenia, które Żydzi żywili do pogan czyli, innymi słowy, zbuntowała się przeciwko takiemu status quo.

W przypadku spotkania, o którym mówi dzisiejsza Ewangelia, przyniosło ono wiele owoców. Pewnie najbardziej widocznym z nich było to, że córka kobiety kananejskiej została uwolniona od złego ducha. Ale były jeszcze inne, nie mniej ważne owoce. Oto bowiem kobieta została utwierdzona w swojej wierze, przekonała się, że warto zaufać Bogu i że dla Niego nie ma rzeczy niemożliwych.

Kobieta wiedziała, że jest niegodna. Przyjmuje to, co Jezus powiedział. Przyjmuje określenie pies. Ona uznała, że Chrystus został wysłany do Izraelitów. Kiedy Jezus w taki sposób odpowiedział Kananejce, mogła się zezłościć, odwrócić od Jezusa. Może wielu z nas w takiej sytuacji złożyłoby przysięgę, że już nigdy nie przyjdą do Jezusa. Wielu by się zaczęło bronić: Nie możesz mówić do mnie w ten sposób!.

Lubimy chodzić na skróty, to często oszczędza czas i zmęczone wędrówką nogi. Możemy być szybciej u celu. Dzisiejszy fragment ewangelii wskazuje jak znaleźć najkrótszą drogę do serca Bożego. Ta droga to miłość. Kto kocha, ten szybko znajdzie się blisko Boga, jego prośba trafia do serca Bożego, jak celnie wymierzona strzała trafia do celu. Bo Jezus też miał serce, serce wrażliwe na ludzkie potrzeby.