lipiec/sierpień 2014

Uwiodłeś mnie, Panie

Prorok Jeremiasz i św. Paweł są przykładem posłuszeństwa woli Bożej wyboru właściwej drogi życiowej.Tymczasem dziś idzie przez świat potężna fala, która niszczy Ewangelię i szuka Chrystusa wygodnego, Którego nie potrzeba słuchać i dla Którego nie należy niczego się wyrzekać.

Człowiek wierzący niejeden raz staje przed dylematem: pozwolić się uwieść Bogu czy wystawić się na pośmiewisko ludzi. Często bowiem bywa tak, że moja religijność brana jest przez moich współbraci we wierze za tanią dewocję, bigoterię. Jak mam się zachować przechodząc obok kościoła, kaplicy, krzyża, gdy wokół mnie tłum przechodniów zmierzający gdzieś w pośpiechu? Skreślić znak krzyża, skłonić głowę, uchylić kapelusza? Czy może przejść pośpiesznie społem z innymi nie zauważając Chrystusa na krzyżu? Oto dylemat mojej wolności. Wolności wewnętrznej.

Jeden z przykładów wolnej i świadomej odpowiedzi Bogu na jego wezwanie słyszymy dzisiaj w pierwszym czytaniu. Prorok Jeremiasz przeżywał w duszy wielkie rozdarcie, wewnętrzny dramat. Bóg poddał go próbie: miał głosić ludowi izarealskiemu słowa bardzo niewygodne i bardzo mu nieprzychylne. Bóg go uwiódł, ale Jeremiasz się na to zgodził: Uwiodłeś mnie, Panie, a ja pozwoliłem się uwieść.

Trudną lekcję miał Święty Piotr. Nie zrozumiał właściwie słów Pana Jezusa dotyczących Jego męki i śmierci. Pan Jezus bardzo wymownie zwrócił się do Piotra: Zejdź Mi z oczu, szatanie. (W stosownym miejscu umieszczamy napis Nie myślisz o tym co Boże, ale o tym co ludzkie). Piotr myślał po ludzku, to znaczy że chciał dla Pana Jezusa jak najlepiej; pragnął, aby Mistrz uniknął męki. Okazało się jednak, że apostoł nie do końca zrozumiał pouczenia Jezusa.