lipiec/sierpień 2014

Błogosławiony jest owoc Twojego łona

Ludzie wierzący noszą w sobie nadzieję, że każdy spośród nas został powołany przez Boga do życia wiecznego. W dniu dzisiejszym pochylamy się nad niezwykłą w tym kontekście prawdą o wniebowzięciu Najświętszej Maryi Panny. Choć przeświadczenie o niej jest obecne w tradycji Kościoła od wielu stuleci, to jednak ogłoszenie dogmatu przez papieża Piusa XII nastąpiło dopiero w połowie XX wieku. Podobnie może być z naszym osobistym pogłębianiem wiary. Zasłyszane czy odczytane treści z czasem mogą stać się rzeczywistym sensem naszego życia.

Także my dzisiaj stajemy tutaj, by obchodząc tę wielką uroczystość Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny, prosić ją o Matczyną opiekę. Niech nas prowadzi ścieżką, którą sama dobrze poznała tą wiodącą przed tron samego Chrystusa w niebie. My sami natomiast z odwagą i gorliwością podejmijmy na nowo naszą wiarę i nasze wspólne życie jako chrześcijanie. Pozwólmy, aby i nas ogarnęła ta wielka pasja pasja budowania katedry

Maryja szła drogą służby Bogu. Trudna to była służba i wymagająca. Możemy powiedzieć, że chwilami nadludzko trudna. Przecież ta Boża służba zaprowadziła ją do stajni w chwili porodu, a potem pod krzyż Syna. Ona nie sprzeczała się. Nie dyskutowała.Maryja szła drogą miłości. Nie miała pretensji. Nie złorzeczyła tym, którzy nie dali jej schronienia i którzy katowali niemiłosiernie Jej Jedynego Syna. Ona przebaczała.

W niedzielę i w święta przychodzimy do kościoła. Znakiem tego, że to ważny dzień i ważne spotkanie jest na przykład uroczyste ubranie. Popatrzmy na siebie jesteśmy inaczej ubrani, niż na przykład wtedy, kiedy idziemy na boisko pograć w piłkę. Dziś, w uroczystość Matki Bożej, jest też jeszcze jeden znak przynieśliśmy do kościoła wianki czy bukiety z kwiatów, zbóż i ziół. (Podnieśmy je, aby wszyscy w kościele je zobaczyli). O tym jeszcze za chwilę porozmawiamy.