3 niedziela Wielkiego Postu

Sugestie programowe

11/12/14
Daj nam wody żywej
Starotestamentalny obraz wędrówki ludu wybranego przybliża symbol wody, która daje życie. Bóg lituje się spragnionymi Izraelitami i przez pośrednictwo Mojżesza dobywa wodę ze skały Horebu. Skała ma tu znaczenie symboliczne – oznacza Boga Zbawcę. Jednak miejsce to, zwane Massa i Meriba, pozostało pamiątką kłótni i wystawiania Boga na próbę. W momencie obmycia wodą chrztu „w duszy każdego chrześcijanina rozlana jest miłość Boża” poprzez dary Ducha Świętego. Święty Paweł dzieli się z Rzymianami prawdą o darach Pocieszyciela.
Ewangeliczny obraz bezpośrednio nawiązuje do wody. Spotkanie Jezusa z Samarytanką w pewnym sensie przypomina starotestamentalne miejsce przy Horebie. Jednakże oboje prowadzą bardzo spokojny i rzeczowy dialog. Pomimo dysonansu między Żydami a Samarytanami, między Chrystusem a ową kobietą nie ma ani kłótni, ani sprzeczki. Niewiasta rozumie słowa Pana w znaczeniu czysto naturalnym. Jednakże propozycja otrzymania „wody żywej” skłania ją do głębszej refleksji. W efekcie Jezus daje się jej poznać jako Mesjasz – źródło wody żywej. „Tajemnica Chrystusa wraz z wiecznie bijącym źródłem łaski udzielanej za sprawą Ducha Świętego objawia się nie tylko przez wiarę żywą, ale przez aktywne zaangażowanie apostolskie dla bliźniego, odkupionego przez Chrystusa” (św. Augustyn).
 
„Wierzę w Syna Bożego”
Program duszpasterski Kościoła w Polsce