marzec/kwiecień 2014

Starajcie się naprzód o królestwo Boga!

Co to znaczy nie troszczyć się zbytnio? Czym się różni zbytnia troska od zwykłej troski? Czy rzeczywiście da się odróżnić pogan od chrześcijan jedynie według kryterium zaufania w Bożą opatrzność? Czy jednak liczenie na Bożą opatrzność nie sprawia, że zamiast być odpowiedzialnymi ludźmi, stajemy się bierni jak lilie czy ptaki podniebne?

Wiara i niewiara są często udawane, koniunkturalne. Laicyzacja, desakralizacja i ateizm nie mają filozoficznych fundamentów; są wyrazem mody albo umysłowego lenistwa. Kryzys wiary i jej rozkwit bywają wynikiem określonych zabiegów, żeby tylko wywrzeć wrażenie na otoczeniu. Łatwiej uzyskać milion dolarów (można go po prostu ukraść!), niż zdobyć się na bycie sobą.

Dziwnie więc brzmią słowa Jezusa z dzisiejszej ewangelii: Nie troszczcie się zbytnio o swoje życie, o to co macie jeść i pić, ani o swoje ciało, czym się macie przyodziać. Czyżby Jezus zniechęcał nas do pracowitości i oszczędzania? Czyżby Zbawiciel sprzeciwiał się zabezpieczaniu swej przyszłości? A może Boży Syn zabrania nam zarabiania pieniędzy, bogacenia się i polepszania swych warunków życiowych? Nic z tych rzeczy, wytłumaczeniem myśli Chrystusa są kolejne słowa: Starajcie się naprzód o królestwo Boga i o Jego sprawiedliwość, a to wszystko będzie wam dodane.

Dzisiejsze słowo Boże można chyba spróbować streścić w jednym zdaniu: Bóg troszczy się o mnie. Problemem jednak współczesnego człowieka i także współczesnej młodzieży jest stwierdzenie, będące odpowiedzią na to zdanie: Ja tego nie czuję. Wydaje nam się, że na co dzień nikt się o nas nie troszczy, jesteśmy pozostawieni sami sobie, jesteśmy zdani wyłącznie na siebie, bo przecież nikt nam nie pomoże.

Warto pamiętać o słowach z dzisiejszej ewangelii, że kto z nas przy całej swej trosce może choćby jedną chwilę dołożyć do wieku swego życia. Warto coraz bardziej ufać Bożej opatrzności i troszczyć się o to, o co powinniśmy się troszczyć. Jesteśmy zaproszeni, by doświadczać Bożej troski i Bożej opieki. I choć wiele spraw zajmuje nasze serca, to szukajmy tego, co najważniejsze i zobaczmy, że dla nas uczniów Jezusa Chrystusa to Bóg jest najważniejszy!