marzec/kwiecień 2014

Pokładam ufność w Tobie, Panie

Proponuję, aby przed liturgią dnia dzisiejszego kapłan, który będzie głosił homilię, na ile będzie to możliwe, rozdawał wchodzącym do kościoła wiernym gwoździe. Chodzi o to, aby nawiązać więź, zarówno wzrokową jak i symboliczną, ze słuchaczami. Należy to czynić w sposób nie naruszający sakralności miejsca i uroczystości.

Dla nas fakt męki i śmierci Jezusa to dopiero początek drogi zbawienia. Nie wystarczy tylko rozważyć cierpień i śmierci Chrystusa; odwiedzić Jego grób, pomodlić się trochę i odejść to zbyt mało. Jezus czeka na nasze pełne włączenie się w Jego mękę i śmierć. Na czym to ma polegać? Tak jak On powinniśmy obumrzeć dla grzechu, zła, nałogu, po to by mógł w nas powstać, narodzić się nowy człowiek. Czy stać cię na taką przemianę?

Zatrzymajmy się i wpatrujmy w Ukrzyżowanego. Już się wykonało! Jezus skłonił głowę i wyzionął ducha. Czyż więc zatriumfowała ludzka nieprawość? Prawda zamęczona na krzyżu jeszcze głośniej woła, że wszyscyśmy pobłądzili jak owce, każdy z nas obrócił się ku własnej swej drodze. Ale ta Prawda woła także, abyśmy trwali mocno w wyznawaniu wiary i przybliżyli się z ufnością do tronu łaski, abyśmy otrzymali miłosierdzie i znaleźli łaskę w stosownej chwili.