marzec/kwiecień 2014

Idźcie i oznajmijcie

Kim zatem On jest? Kim On jest dla mnie? Czy wierzę, że poniósł śmierć i zmartwychwstał, bym ja mógł żyć i kochać? Uznanie tej prawdy jest podstawą wiary chrześcijańskiej. Inaczej będzie ona martwa, a Jezus pozostanie nauczycielem moralności, który przegrał. Jeżeli nie zmartwychwstał, jesteśmy zdani tylko na siebie. Czyż nie dlatego Jezus umarł i powstał z martwych, abyśmy mieli swobodny dostęp do Boga? Czy zmartwychwstanie nie jest ostatecznym argumentem za uznaniem, że to Syn Boży?

Noc wielkanocna jest nocą nadzwyczajną, kiedy moc zmartwychwstałego Chrystusa pokonuje ostatecznie siły ciemności i śmierci, zapala w sercach wierzących nadzieję i radość to słowa bł. Jana Pawła II określające sens dzisiejszej nocy.

Żywy płomień tej świecy jest zapowiedzią zmartwychwstania, czyli zwycięstwa nad śmiercią, która dotyczy każdego człowieka. Ale przyjmując jasność paschalnego płomienia symbolicznie zostajemy powołani do powstawania z martwych z Jezusem. Światło to znak życia. Tam gdzie jest ciemność nie ma życia.