styczeń/luty 2015

Niektórzy mówią, że Polska jest „zagłębiem powołaniowym”. Jest w tym wiele prawdy, ale – trzymając się tego porównania – „zasoby” kiedyś się wyczerpią, więc trzeba być niezwykle ostrożnym z nadmierną eksploatacją tego duchowego bogactwa. Zasadniczym zadaniem Kościoła jest umiejętnie pomóc w odczytaniu powołania, podpowiedzieć, jak należy odpowiedzieć Bogu, oraz towarzyszyć powołanym w osiągnięciu celu.
Powołanie można odczytać samemu, ale o wiele łatwiej jest to uczynić z kimś, kto jest blisko Chrystusa. Potrzebni są nam tacy ludzie, którzy „otwierają oczy serca i duszy” na niezwykły dar służby Bogu i Kościołowi.
Warto poprosić grupę oazową, lektorów, starszych ministrantów, młodzież z KSM-u o wykonanie plakatu powołaniowego, montażu słowno-muzycznego pod znamiennym tytułem „Chodźcie a zobaczycie”. Wciąż szukamy nowych metod oddziaływania na wiernych, szczególnie młodych. W ewangelizacji powinni wziąć udział także ci, którzy przybyli do naszego kraju, aby szukać lepszego życia. Uwzględniamy migrantów i uchodźców ze Wschodu. Takie działanie zdynamizuje parafię, pomoże lepiej zrozumieć sytuację wszystkich chrześcijan i wprowadzi wiernych w Tydzień Powszechnej Modlitwy o Jedność Chrześcijan.
 
„Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię”
Program duszpasterski Kościoła w Polsce