styczeń/luty 2015

Temat szatana jest niezwykle nośny. Zdarza się, że ludzie interesują się bardziej tym, co dotyczy złego ducha, niż sprawami Boga. W tym względzie są nawet dowcipni i mówią, że w niebie będzie nudno, a w piekle gorąco, ale za to ciekawie. Czyżby zło było aż tak pociągające? Skąd się bierze owa ciekawość? Czyżby przekaz Ewangelii był nieefektowny (mało interesujący)?
Szatan na wiele sposobów odwodzi ludzi od wiary w Trójjedynego. Porzucają oni uczynki miłości, a zajmują się sprawami mniej istotnymi, niepotrzebnymi i w konsekwencji szukają spełnienia swoich pragnień i wpadają w egoizm. To tylko krok od tego, aby zanegować naukę Ewangelii. Jednak wydarzenia w Kafarnaum wskazują na moc Chrystusa. Po słowach: „Milcz i wyjdź z niego”, duch nieczysty ugiął się przed mocą i autorytetem Pana i wyszedł z człowieka.
Warto przypomnieć w homilii, że podczas chrztu św. zostaliśmy uwolnieni od wpływów złego ducha. Jednakże szatan kusi nas, bo wie, że nasza ludzka natura jest słaba. Każdy ochrzczony staje się mocny łaską Chrystusa i może odpierać ataki szatana siłą modlitwy.
 
„Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię”
Program duszpasterski Kościoła w Polsce