Patrząc na liczbę wiernych uczestniczących w liturgii Środy Popielcowej, można śmiało mówić, że jest to fenomen. Niezależnie od pobudek, którymi kierują się wierzący, cieszy owo pragnienie oczyszczania się z grzechów i wad. Wprawdzie ów „słomiany zapał” stygnie już w pierwszą niedzielę Wielkiego Postu, a czasami nawet całkiem wygasa, ale nie powinno to mieć wpływu na duszpasterskie zaangażowanie w dziele odbudowy wewnętrznej chrześcijanina. Nie rozdzierajmy kapłańskich szat z powodu absencji wiernych na Eucharystii! Między popiołem a sercem jest także głowa – i o tę głowę należy zadbać.
Zdecydowane słowa proroka Joela, silne i głębokie przesłanie Psalmu 51, pouczenia św. Pawła Apostoła, wielowątkowy fragment Ewangelii według św. Mateusza, dotyczący modlitwy, postu i jałmużny – to olbrzymie bogactwo słowa, które powinno dotrzeć do serc i umysłów uczestników liturgii. Początki są zawsze pełne dynamizmu. Warto go potem wciąż podtrzymywać.
W parafialnych grupach, mocno zaangażowanych w ewangelizację, należy zadbać o formy aktywnego udziału wiernych w wielkopostnych ćwiczeniach: drodze krzyżowej, gorzkich żalach, nabożeństwach pokutnych, czuwaniach przed Najświętszym Sakramentem. Przypomnieć o możliwości korzystania z sakramentu pokuty i pojednania.
„Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię”
Program duszpasterski kościoła w Polsce
Dzięki niej „Bibliotekę Kaznodziejską” będziesz otrzymywał regularnie, w specjalnej cenie i z bezpłatną wysyłką! Sprawdź, jakie dodatkowe korzyści przygotowaliśmy dla Prenumeratorów.