listopad/grudzień 2016

Przełom listopada i grudnia jest więc dobrym momentem do podsumowania ważnego etapu naszej pracy duszpasterskiej i podjęcia nowych inicjatyw. W bulli „Misericordiae vultus” Franciszek napisał: „Są chwile, w których jeszcze mocniej jesteśmy wzywani, aby utkwić wzrok w miłosierdziu, byśmy sami stali się skutecznym znakiem działania Ojca. Z tego właśnie powodu ogłosiłem Nadzwyczajny Jubileusz Miłosierdzia jako pełen łaski czas dla Kościoła, by uczynić świadectwo wierzących jeszcze mocniejszym i skuteczniejszym”. Trzeba zatem zapytać, czy nasz wzrok był rzeczywiście utkwiony w miłosierdziu? Czy przez ten rok staliśmy się skutecznym znakiem działania Ojca i czy nasze świadectwo stało się jeszcze mocniejszym i skuteczniejszym?

W cytowanej bulli Franciszek wspomina też o zakończeniu tego nadzwyczajnego czasu: „Rok Jubileuszowy zakończy się w uroczystość liturgiczną Jezusa Chrystusa, Króla Wszechświata, 20 listopada 2016 roku. W tym dniu, zamykając Drzwi Święte, będziemy kierować nasze myśli z wdzięcznością i dziękczynieniem do Trójcy Przenajświętszej za to, że udzieliła nam tego szczególnego czasu łaski. Powierzymy Chrystusowi Panu życie Kościoła, całej ludzkości i ogromnego kosmosu, prosząc o wylanie Jego miłosierdzia jak rosy porannej, aby owocna stała się historia, którą mamy tworzyć w najbliższej przyszłości z zaangażowaniem wszystkich. O jakże pragnę, aby nadchodzące lata były naznaczone miłosierdziem tak, byśmy wyszli na spotkanie każdej osoby, niosąc dobroć i czułość Boga! Do wszystkich, tak wierzących jak i tych, którzy są daleko, niech dotrze balsam miłosierdzia jako znak Królestwa Bożego, które jest już obecne pośród nas”. Papieskie słowa jednoznacznie pokazują nam co mamy robić po zakończeniu Roku Świętego: wyjść na spotkanie każdej osoby, niosąc dobroć i czułość Boga, wyjść z balsamem miłosierdzia, jak pięknie określa to Franciszek. Czyż te słowa i te zadania nie korespondują z Programem duszpasterskim Kościoła w Polsce na rok 2016/2017? „Idźcie i głoście”, jak mówił Chrystus do swoich uczniów, „Idźcie na cały świat i głoście Ewangelię”, idźcie do świata i opowiadajcie wszystkim o Bogu, który jest pełen dobroci i czułości. To zadanie dla wszystkich ochrzczonych. Każdy, kto przyjął chrzest ma „iść i głosić”. „Wszyscy, niezależnie od wieku, mogą aktywnie włączyć się w misję głoszenia Ewangelii. Zrozumiałe, że jest to zadanie przede wszystkim dla dorosłych, ale potrzebne są w Kościele także entuzjazm i zaangażowanie młodzieży i dzieci” – czytamy we wprowadzeniu do Programu, a we wspomnianej bulli „Misericordiae vultus” Franciszek przypomina, że dla całego Kościoła głoszenie miłosierdzia jest najważniejszym zadaniem: „Kościół bardzo silnie odczuwa pilną potrzebę głoszenia miłosierdzia Boga. Życie Kościoła jest autentyczne i wiarygodne, gdy czyni z miłosierdzia swoje pełne przekonania przesłanie. Kościół wie, że jego pierwszym zadaniem, przede wszystkim w takim momencie jak obecnie, pełnym wielkich nadziei i silnych przeciwieństw, jest wprowadzenie wszystkich w wielką tajemnicę miłosierdzia Boga, kontemplując oblicze Chrystusa. Kościół jako pierwszy jest wezwany do tego, aby stał się wiernym świadkiem miłosierdzia, wyznając je i żyjąc nim jako centrum objawienia Jezusa Chrystusa”.

Za kilka tygodni zakończy się Nadzwyczajny Jubileusz, ale przesłanie, z którym wszyscy mamy iść do świata wciąż pozostaje aktualne: „Z serca Przenajświętszej Trójcy, z nieprzeniknionych głębokości tajemnicy Boga, wytryska i nieprzerwanie płynie wielka rzeka miłosierdzia. To źródło nigdy się nie może wyczerpać, bez względu na to, jak wielu do niego przyjdzie. Za każdym razem, gdy ktoś będzie go potrzebował, będzie mógł do niego przystąpić, ponieważ miłosierdzie Boga nie ma końca”.

„Biblioteka Kaznodziejska” proponuje materiały na listopad i grudzień, które pomogą w realizacji zadań duszpasterskich. Są homilie niedzielne i świąteczne, jest wprowadzenie do programu przepowiadania, są szkice homilii okolicznościowych i nabożeństw. Na msze święte roratne dla dzieci przygotowaliśmy specjalny materiał, który drukujemy w osobnym zeszycie (jest on częścią projektu duszpasterskiego z planszą i obrazkami dla dzieci). Idźmy więc i głośmy wszystkim, że „miłosierdzie Boga nie ma końca”.