maj/czerwiec 2016

Zgodnie z wielowiekową tradycją w dniu Bożego Ciała katolicy „wychodzą z Panem Jezusem na zewnątrz, do świata, aby pokazać wszystkim ludziom, w co wierzą”. Procesja ta odbywa się, w zależności od warunków, albo w pobliżu kościoła parafialnego albo też obejmuje całą miejscowość. Świąteczny nastrój udziela się wszystkim, nawet zdystansowanym względem wiary w Chrystusa i Kościoła. Przybrane ołtarze określają liturgiczną przestrzeń. Nie można zacieśnić się jedynie do folkloru i akcentować tylko sypanie kwiatków przed Najświętszym Sakramentem. Udział w dzisiejszej liturgii jest świadectwem wiary, że otrzymawszy od Boga dary, nie zatrzymujemy ich dla siebie. Przypominamy całemu światu, jaka jest nasza wiara. Wskazujemy na istotny sens sakramentu – pamiątkę śmierci Chrystusa. Pan sam nam objawił tę tajemnicę. Chleb i wino stanowią nieodzowną istotę każdej Eucharystii. Gdy zbieramy się na Eucharystii, to sprawujemy Pamiątkę Pana, głosząc Jego śmierć i zmartwychwstanie aż do czasu Jego ponownego przyjścia.