styczeń/luty 2016

 
Interpretacja znaków czasu w świetle wiary w Chrystusa nie jest łatwa, bo wymaga spojrzenia na wydarzenia w kontekście zbawienia. Jezus posługuje się przykładem Galilejczyków, których dotknęło przykre doświadczenie. Nie zajmuje stanowiska w tej sprawie, lecz „prostuje mentalność ludzką”. W obliczu Boga wszyscy są grzesznikami i wszystkich czeka sąd. Podobnie tłumaczy śmiertelny wypadek przy pracy osiemnastu ludzi, na których zwaliła się wieża w Siloe. Uważano to za karę Bożą. Pan odwodzi od takiego myślenia i ponownie wzywa do pokuty, uzasadniając przypowieścią o nieurodzajnym drzewie figowym.
„Jeśli zaś ktoś ma wielką władzę na tym świecie, a nie wydaje owoców dobrych czynów, jest dla innych jeszcze przeszkodą, gdyż przykład jego niegodziwości przygniata ich jakby cieniem” (św. Grzegorz Wielki).
 
„Nowe życie w Chrystusie”
Program duszpasterski Kościoła w Polsce