23 niedziela okresu zwykłego
Sugestia programowa
Zebrani w imię moje...
01/09/17 ks. Andrzej Ziółkowski CM
Najłatwiej jest upominać – o wiele trudniej jest upomnienia przyjmować. Niezależnie od tego, czy czynimy to pierwsze, czy dotyka nas to drugie, to w przypadku ewangelicznego spoj- rzenia na życie osiągniemy właściwą, zgodną z wiarą postawę. Uczniowie Jezusa usłyszeli niezwykle cenną naukę dotyczącą upomnienia, wspólnej prośby. Zatrzymujemy się szczególnie na nośnych słowach: „Bo gdzie są dwaj albo trzej zebrani w imię moje, tam jestem pośród nich”.
Upomnienie braterskie, o którym mowa jest w Ewangelii, to efekt pracy nad sobą. Ma ono głęboki sens tylko wtedy, gdy upominający i upominany żyją duchem ewangelicznym. Może bowiem zaistnieć taka sytuacja, że upominający będzie upo- mniany przez tego, którego on upominał. I co wtedy? Oczywi- ście, że w duchu braterskim przyjmie upomnienie. Czy można także mówić o siostrzanym upomnieniu? Nie tylko można, ale i trzeba.
W homilii akcentujemy potrzebę dialogu w duchu Ewangelii.
„Idźcie i głoście” Program duszpasterski Kościoła w Polsce