wrzesień/październik 2017

„Jubileusz dobiega końca i zamykają się Drzwi Święte – napisał Franciszek w Liście Misericordia et misera na zakończenie Roku Miłosierdzia – jednak drzwi miłosierdzia naszego serca są zawsze szeroko otwarte” (MeM 16). „Miłosierdzie nie może być bowiem jakąś dygresją w życiu Kościoła, ale stanowi samo jego życie, czyniąc widoczną i namacalną głęboką prawdę Ewangelii. Wszystko objawia się w miło- sierdziu; wszystko się rozstrzyga w miłosiernej miłości Ojca” (1). Warto sięgnąć po ten niezwykły dokument zachęcający do prawdziwej kulturalnej rewolucji.

Czytając pisma św. Teresy od Dzieciątka Jezus uderza nas prostota jej języka i prostota jej życia. Przyjęta przez nią postawa cierpliwego wyczekiwania na Boże działanie, poddanie się Bożej pedagogice, postawa rozeznawania i życzliwego korygowania własnych ocen i zachowań; postawa otwartości na nowość działającego w niej Ducha Bożego i wyrozumiałość dla drogi każdej z sióstr – miała doświadczenie w towarzyszeniu młodym karmelitankom. Wszystkie te cechy można z łatwością odnaleźć u papieża Franciszka.