Czytania na październik
Póki my żyjemy (1 X)
01/10/18 ks. Maciej K. Kubiak
W pierwszym dniu pierwszej pielgrzymki do ojczyzny, 2 czerwca 1979 roku, kilka chwil po wylądowaniu na warszawskim lotnisku Okęcie i ucałowaniu polskiej ziemi, Jan Paweł II wraz ze wszystkimi witającymi go w Polsce wysłuchał Mazurka Dąbrowskiego. Nawiązując do tego momentu, w wygłoszonym na lotnisku przemówieniu powiedział: „Jakież uczucia budzi w moim sercu melodia i tekst polskiego hymnu narodowego, którego przed chwilą wysłuchaliśmy z należną czcią.
Dziękuję wam, że temu Polakowi, który dzisiaj przybywa «z ziemi włoskiej do polskiej», towarzyszy na progu jego pielgrzymki po Polsce ta melodia i tekst, w którym stale dochodziła i dochodzi do głosu niestrudzona wola życia narodu: «póki my żyjemy».
Pragnę, ażeby mój pobyt w Polsce przysłużył się również tej niestrudzonej woli życia moich rodaków na ziemi, która jest naszą wspólną Matką i Ojczyzną. Oby służył dobru wszystkich Polaków, wszystkich polskich rodzin, narodu i państwa. Oby – powiem to jeszcze raz – pobyt ten mógł przysłużyć się wielkim sprawom pokoju, przyjaznego współżycia pomiędzy narodami i sprawiedliwości społecznej. Niech was błogosławi Bóg wszechmogący: Ojciec i Syn, i Duch Święty” – zakończył papież.
A jakie uczucia budzi w naszych sercach melodia i tekst Mazurka Dąbrowskiego? Co czujemy, gdy słuchamy naszego hymnu państwowego?
Prośmy dzisiaj Maryję, Królową Polski i Królową różańca świętego, aby również dzisiaj melodia i tekst hymnu państwowego umacniały w naszym narodzie niestrudzoną wolę życia. Módlmy się o pokój, o przyjazne współżycie z innymi narodami, zwłaszcza naszymi sąsiadami oraz o sprawiedliwość społeczną w Polsce i na całym świecie.
Dzięki niej „Bibliotekę Kaznodziejską” będziesz otrzymywał regularnie, w specjalnej cenie i z bezpłatną wysyłką! Sprawdź, jakie dodatkowe korzyści przygotowaliśmy dla Prenumeratorów.