wrzesień/październik 2018

Teksty nabożeństwa można wykorzystać podczas adoracji Najświętszego Sakramentu w pierwszy czwartek miesiąca lub w innym dniu.
 
Śpiew „O zbawcza hostio… ” (lub inna pieśń eucharystyczna) i wystawienie Najświętszego Sakramentu
 
Wprowadzenie
Już za miesiąc – 11 listopada – będziemy przeżywać w całej Polsce oraz wśród Polaków na całym świecie 100-lecie niepodległości naszej Ojczyzny. Adorując dzisiaj Najświętszy Sakrament pragniemy dziękować Panu Bogu za dar wolnej Polski oraz wypraszać dla niej pomyślny i głęboki rozwój na dalsze lata. W naszej modlitwie – przeżywanej w pierwszych dniach października – chcemy prosić o wstawiennictwo Maryję, Królową Różańca Świętego. W całym kraju trwamy w tym miesiącu na modlitwie różańcowej, którą odmawiamy najczęściej przed wystawionym w monstrancji Najświętszym Sakramentem. Po całej polskiej ziemi niesie się ta modlitwa. Zaprośmy dzisiaj Maryję, Matkę Jezusa do naszej modlitwy i razem z Nią adorujmy Jej Syna. Pierwsze dni października skłaniają nas też do modlitwy w intencji całego środowiska akademickiego, przede wszystkim studentów i profesorów. Niech swoją wiedzą i mądrością służą ojczyźnie i przyczyniają się do jej rozwoju.
Oddajmy dzisiaj Panu Bogu wszystkie ważne polskie sprawy! Niech z naszych serc popłynie gorąca do modlitwa do Pana Boga za Polskę, naszą ojczyznę i za wszystkich Polaków. Niech dobry Bóg czuwa nad nami.
 
Chwila ciszy…
 
Śpiew: „Jezusa ukrytego”
 
Rozważanie
O naszej historii, o miłości ojczyzny, o patriotyzmie często myślimy z naszej polskiej perspektywy. Spróbujmy dzisiaj – przygotowując się do przeżywania 100-lecia niepodległości Polski i modląc się za Ojczyznę z tej okazji – spojrzeć na polskie sprawy oczami papieża Benedykta XVI, następcy św. Jana Pawła II, który w 2006 roku odwiedził Polskę. Podczas mszy świętej odprawionej 28 maja na krakowskich Błoniach podkreślił, że przybywa do ojczyzny Jana Pawła II z potrzeby serca, pielgrzymując po śladach swojego poprzednika: „Pragnąłem oddychać powietrzem jego Ojczyzny – mówił wtedy Benedykt XVI. Pragnąłem patrzeć na ziemię, na której się urodził i na której dorastał do podjęcia niestrudzonej służby Chrystusowi i Jego Kościołowi powszechnemu. Pragnąłem przede wszystkim spotkać żywych ludzi, jego rodaków, zakosztować waszej wiary, z której wyrósł i upewnić się, czy w niej trwacie. Chciałem też z tego miejsca prosić Boga, by zachował w was dziedzictwo wiary, nadziei i miłości, jakie pozostawił światu, a wam szczególnie, Jan Paweł II” (Benedykt XVI, homilia wygłoszona w Krakowie, 28 maja 2006 roku).
 
Chwila ciszy…
 
Modlitwa o zachowanie dziedzictwa św. Jana Pawła II
W cytowanych słowach papież Benedykt XVI prosił Boga, by zachował w naszym narodzie dziedzictwo św. Jana Pawła II. Włączmy się i my teraz w tę modlitwę, odmawiając wspólnie po każdym wezwaniu akt wiary, nadziei i miłości.
 
– Boże, nasz Ojcze, prosimy Cię pokornie, zachowaj w nas dziedzictwo wiary.
 
Chwila ciszy…
 
Wierzę w Ciebie, Boży żywy
W Trójcy jedyny, prawdziwy.
Wierzę w coś objawił, Boże,
Twe słowo mylić nie może.
 
– Boże, nasz Ojcze, prosimy Cię pokornie, zachowaj w nas dziedzictwo nadziei.
 
Chwila ciszy…
 
Ufam Tobie, boś Ty wierny,
Wszechmocny i miłosierny.
Dasz mi grzechów odpuszczenie,
Łaskę i wieczne zbawienie.
 
– Boże, nasz Ojcze, prosimy Cię pokornie, zachowaj w nas dziedzictwo miłości.
 
Chwila ciszy…
 
Boże, choć Cię nie pojmuję,
jednak nad wszystko miłuję,
nad wszystko co jest stworzone,
boś Ty dobro nieskończone.
 
Rozważanie
Dopełnieniem naszej modlitwy o zachowanie dziedzictwa niech będą słowa Benedykta XVI ze wspomnianej homilii: „Zanim powrócę do Rzymu, by kontynuować moją posługę, kieruję do was wszystkich tę zachętę, nawiązując do słów wypowiedzianych na tym miejscu przez Jana Pawła II w 1979 roku: «Musicie być mocni, drodzy Bracia i Siostry! Musicie być mocni tą mocą, którą daje wiara! Musicie być mocni mocą wiary! Musicie być wierni! Dziś tej mocy bardziej wam potrzeba niż w jakiejkolwiek epoce dziejów. Musicie być mocni mocą nadziei, która przynosi pełną radość życia i nie dozwala zasmucać Ducha Świętego. Musicie być mocni mocą miłości, która jest potężniejsza niż śmierć (...). Musicie być mocni (...) mocą tej wiary, nadziei i miłości świadomej, dojrzałej, odpowiedzialnej, która nam pomaga podejmować (...) wielki dialog z człowiekiem i światem na naszym etapie dziejów - dialog z człowiekiem i światem, zakorzeniony w dialogu z Bogiem samym - z Ojcem przez Syna w Duchu Świętym: dialog zbawienia»” (Benedykt XVI, homilia wygłoszona w Krakowie, 28 maja 2006 roku).
 
Chwila ciszy…
 
Śpiew: „Jezu, ufam Tobie”
 
Rozważanie
Powróćmy raz jeszcze do homilii wygłoszonej 28 maja 2006 roku na krakowskich Błoniach, przez Benedykta XVI. Kończąc swoje wystąpienie następca św. Jana Pawła II skierował do jego rodaków bardzo osobistą prośbę: „Ja, Benedykt XVI (…) proszę was: byście stojąc na ziemi, wpatrywali się w niebo – w Tego, za którym od dwóch tysięcy lat podążają kolejne pokolenia żyjące na naszej ziemi, odnajdując w Nim ostateczny sens istnienia; proszę was, byście umocnieni wiarą w Boga, angażowali się żarliwie w umacnianie Jego królestwa na ziemi, królestwa dobra, sprawiedliwości, solidarności i miłosierdzia; proszę was, byście odważnie składali świadectwo Ewangelii przed dzisiejszym światem, niosąc nadzieję ubogim, cierpiącym, opuszczonym, zrozpaczonym, łaknącym wolności, prawdy i pokoju; proszę was, byście czyniąc dobro bliźniemu i troszcząc się o dobro wspólne, świadczyli, że Bóg jest miłością; proszę was w końcu, byście skarbem wiary dzielili się z innymi narodami Europy i świata, również przez pamięć o waszym rodaku, który jako Następca św. Piotra czynił to z niezwykłą mocą i skutecznością; proszę was także, byście pamiętali o mnie w waszych modlitwach i ofiarach, tak jak pamiętaliście o moim wielkim poprzedniku, bym wypełnił misję powierzoną mi przez Chrystusa.  Proszę was, trwajcie mocni w wierze! Trwajcie mocni w nadziei! Trwajcie mocni w miłości!” (Benedykt XVI, homilia wygłoszona w Krakowie, 28 maja 2006 roku).
 
Chwila ciszy…
 
Śpiew: „Bądźże pozdrowiona”
 
Modlitwa prośby
Wołajmy teraz razem do Boga, naszego Ojca, jednocząc się w modlitwie za naszą Ojczyznę. Niech Opatrzność Boża czuwa nad naszym krajem i wszystkimi jego mieszkańcami. Po każdym wezwaniu powtarzamy – wysłuchaj nas, Panie.
 
– Boże, nasz Ojcze, dopomóż nam, byśmy stojąc na ziemi, wpatrywali się w niebo – w Tego, za którym od dwóch tysięcy lat podążają kolejne pokolenia żyjące na naszej ziemi. Ciebie prosimy – wysłuchaj nas, Panie.
– Boże, nasz Ojcze, dopomóż nam, byśmy w Twoim Synu, Jezusie Chrystusie, za którym podążali nasi przodkowie, odnajdywali ostateczny sens istnienia. Ciebie prosimy – wysłuchaj nas, Panie.
– Boże, nasz Ojcze, dopomóż nam, byśmy umocnieni wiarą w Boga, angażowali się żarliwie w umacnianie Jego królestwa na ziemi. Ciebie prosimy – wysłuchaj nas, Panie.
– Boże, nasz Ojcze, dopomóż nam, byśmy już tutaj na ziemi budowali Twoje królestwo – królestwa dobra, sprawiedliwości, solidarności i miłosierdzia. Ciebie prosimy – wysłuchaj nas, Panie.
– Boże, nasz Ojcze, dopomóż nam, byśmy odważnie składali świadectwo Ewangelii przed dzisiejszym światem. Ciebie prosimy – wysłuchaj nas, Panie.
– Boże, nasz Ojcze, dopomóż nam, byśmy nieśli nadzieję ubogim, cierpiącym, opuszczonym, zrozpaczonym, łaknącym wolności, prawdy i pokoju. Ciebie prosimy – wysłuchaj nas, Panie.
– Boże, nasz Ojcze, dopomóż nam, byśmy czyniąc dobro bliźniemu i troszcząc się o dobro wspólne, świadczyli, że Bóg jest miłością. Ciebie prosimy – wysłuchaj nas, Panie.
– Boże, nasz Ojcze, dopomóż nam, byśmy skarbem wiary dzielili się z innymi narodami Europy i świata. Ciebie prosimy – wysłuchaj nas, Panie.
– Boże, nasz Ojcze, dopomóż nam, byśmy trwali mocni w wierze. Ciebie prosimy – wysłuchaj nas, Panie.
– Boże, nasz Ojcze, dopomóż nam, byśmy trwali mocni w nadziei. Ciebie prosimy – wysłuchaj nas, Panie.
– Boże, nasz Ojcze, dopomóż nam, byśmy trwali mocni w miłości. Ciebie prosimy – wysłuchaj nas, Panie.
– Boże, nasz Ojcze, dopomóż nam! (modlitwa indywidualna w ciszy).
 
Chwila ciszy…
 
Śpiew: „Boże, coś Polskę”
 
Rozważanie
Rozpoczynając pielgrzymkę śladami swojego poprzednika, Benedykt XVI przypomniał głęboką przyjaźń i więź jaka łączyła św. Jana Pawła II z kardynałem Stefanem Wyszyńskim oraz ich wielki wpływ na najnowszą historię naszej ojczyzny: „Bóg połączył te dwie osoby nie tylko przez tę samą wiarę, ale również przez koleje życia, tak mocno związane z historią tego narodu i Kościoła, który w nim żyje. Na początku pontyfikatu Jan Paweł II pisał do kardynała Wyszyńskiego: «Nie byłoby na Stolicy Piotrowej tego Papieża-Polaka, który dziś pełen bojaźni Bożej, ale i pełen ufności rozpoczyna nowy pontyfikat, gdyby nie było Twojej wiary, nie cofającej się przed więzieniem i cierpieniem, Twojej heroicznej nadziei, Twego zawierzenia bez reszty Matce Kościoła, gdyby nie było Jasnej Góry i tego całego okresu dziejów Kościoła w Ojczyźnie naszej, które związane są z Twoim biskupim i prymasowskim posługiwaniem». Jak nie dziękować dziś Bogu – dodał papież Benedykt XVI – za to wszystko, co dokonało się w waszej ojczyźnie i w całym świecie podczas pontyfikatu Jana Pawła II? Na naszych oczach zmieniły się systemy polityczne, ekonomiczne i społeczne. Ludzie w wielu krajach odzyskali wolność i poczucie godności. «Nie zapominajmy wielkich dzieł Bożych»” (Benedykt XVI, homilia wygłoszona w Warszawie na pl. Piłsudskiego, 25 maja 2006 roku).
 
Chwila ciszy…
 
Śpiew: „Dzięki, o Panie, składamy dzięki”
 
Modlitwa dziękczynienia
Dziękujemy Panu Bogu za niepodległość naszej ojczyzny i za całą naszą historię, za wszystkich Polaków, zwłaszcza za tych, którzy najbardziej przyczynili się do odzyskania niepodległości w 1918 roku. Po każdym wezwaniu wołamy – Nie zapominajmy wielkich dzieł Bożych.
 
– Boże, dziękujemy Ci za Polskę, naszą ojczyznę – Nie zapominajmy wielkich dzieł Bożych.
– Boże, dziękujemy Ci za niepodległość ojczyzny, przywróconą w 1918 roku po tylu latach niewoli – Nie zapominajmy wielkich dzieł Bożych.
– Boże, dziękujemy Ci za wszystkich, którzy w walce za wolność naszą i waszą przelali swoją krew – Nie zapominajmy wielkich dzieł Bożych.
– Boże, dziękujemy Ci za wszystkich polskich żołnierzy i powstańców – Nie zapominajmy wielkich dzieł Bożych.
– Boże, dziękujemy Ci za dowódców wojskowych, polityków i przywódców państwowych, którzy kierowali zmaganiami o naszą niepodległość –
– Boże, dziękujemy Ci za matki i ojców, którzy kształtowali patriotyczne uczucia kolejnych pokoleń Polaków –
– Boże, dziękujemy Ci za Kościół w Polsce, który wspierał dążenia niepodległościowe –
– Boże, dziękujemy Ci za polskich poetów i pisarzy, którzy swoją twórczością pokrzepiali rodaków, żyjących w niewoli – Nie zapominajmy wielkich dzieł Bożych.
– Boże, dziękujemy Ci za polskich muzyków i artystów, rzeźbiarzy i malarzy, którzy swoją twórczością umacniali ducha patriotycznego –
– Boże, dziękujemy Ci za wszystkich społeczników, którzy wielkim wysiłkiem umacniali jedność zniewolonego społeczeństwa i kładli fundamenty pod jego rozwój –
– Boże, dziękujemy Ci za twórców polskich konstytucji i praw stanowionych, które określały zasady życia społecznego naszej ojczyzny – Nie zapominajmy wielkich dzieł Bożych.
– Boże, dziękujemy Ci za nauczycieli, którzy uczyli dzieci i młodzież polskiej historii –
– Boże, dziękujemy Ci za polskich rolników, którzy żywią nas i bronią, za ich wkład w odzyskanie niepodległości –
– Boże, dziękujemy Ci za polskich robotników, którzy pracowali i pracują dla rozwoju ojczyzny –
– Boże, dziękujemy Ci za polskie dzieci i młodzież – przyszłość naszej ojczyzny –
– Boże, dziękujemy Ci za polskich naukowców i intelektualistów, którzy rozwijali i pogłębiali polską myśl naukową, przyczyniając się do moralnego i duchowego rozwoju naszej ojczyzny – Nie zapominajmy wielkich dzieł Bożych.
– Boże, dziękujemy Ci za rodaków, którzy na emigracji wspierali nasze dążenia niepodległościowe – Nie zapominajmy wielkich dzieł Bożych.
– Boże, dziękujemy Ci za wszystkich przyjaciół naszej ojczyzny, żyjących na wszystkich kontynentach, którzy przyczynili się do odzyskania przez Polskę niepodległości – Nie zapominajmy wielkich dzieł Bożych.
 
W chwili ciszy podziękujemy Bogu za Jego wielkie dzieła, których doświadczyliśmy i wciąż doświadczamy w historii Polski, Europy i świata.
 
Chwila ciszy…
 
Śpiew: „Dziękujemy Ci, Ojcze nasz” lub inna pieść dziękczynna
 
 
Rozważanie
Ojczyzna to również historia – historia miejsc i ludzi w nich żyjących, historia często tragiczna, ale i piękna, pełna na przemian cierpienia, bólu, ale też radości. Dramatyczne i niezwykle bolesne karty historii XX wieku przypomniał Benedykt XVI w przemówieniu, wygłoszonym na terenie byłego obozu koncentracyjnego w Auschwitz: „Nie potrafimy przeniknąć tajemnicy Boga – widzimy tylko jej fragmenty i błądzimy, gdy chcemy stać się sędziami Boga i historii. Nie obronimy w ten sposób człowieka, przeciwnie, przyczynimy się do jego zniszczenia. Nie – ostatecznie powinniśmy wytrwale, pokornie, ale i natarczywie wołać do Boga: Przebudź się! Nie zapominaj o człowieku, którego stworzyłeś! To nasze wołanie do Boga powinno jednocześnie przenikać i przemieniać nasze serca, aby obudzić ukrytą w nas obecność Boga – by Jego moc, którą złożył w naszych sercach, nie została stłumiona i zagrzebana w nas przez muł egoizmu, strachu przed ludźmi, obojętności i oportunizmu”.
 
Chwila ciszy…
 
„Zanośmy to wołanie do Boga, skierujmy je również do naszych serc właśnie teraz, gdy pojawiają się nowe zagrożenia, gdy w ludzkich sercach zdają się panować na nowo moce ciemności: z jednej strony nadużywanie imienia Bożego dla usprawiedliwienia ślepej przemocy wobec niewinnych osób; z drugiej cynizm, który nie uznaje Boga i szydzi z wiary w Niego. Wołamy do Boga, aby pomógł ludziom opamiętać się i zrozumieć, że przemoc nie buduje pokoju, ale rodzi tylko dalszą przemoc – potęgujące się zniszczenie, które sprawia, że w ostatecznym rozrachunku przegrywają wszyscy. Bóg, w którego wierzymy, jest Bogiem rozumu – takiego jednak rozumu, który na pewno nie jest tylko naturalną matematyką wszechświata, ale który stanowi jedność z miłością i dobrem. Prosimy Boga i wołamy do ludzi, aby ten rozum – rozum miłości i afirmacji mocy pojednania i pokoju – przeważył nad grożącym nam irracjonalizmem czy rozumem fałszywym, oderwanym od Boga” (Benedykt XVI, przemówienie wygłoszone na terenie byłego obozu koncentracyjnego w Auschwitz, 28 maja 2006 roku).
 
Chwila ciszy…
 
Śpiew „Z tej biednej ziemi, z tej łez doliny”
 
Modlitwa Tomasza Mertona o pokój
Wszechmogący i miłosierny Boże, Ojcze wszystkiego, Stworzycielu i Władco Wszechświata, Panie Dziejów, którego dzieła są bez skazy, którego współczucie dla błędów ludzkich jest niewyczerpane, w Twojej woli nasz pokój.
Wysłuchaj miłosiernie tej modlitwy, która wznosi się do Ciebie spośród zgiełku i rozpaczy świata, w którym zapomniano o Tobie, w którym nie wzywa się Twojego imienia, w którym drwi się z Twoich praw i ignoruje Twoją obecność.
Albowiem nie znając Ciebie, nie żyjemy w pokoju.
Pomóż nam zapanować nad orężem, który grozi, że zapanuje nad nami. Pomóż nam wykorzystać naukę dla pokoju i bogactwa, nie dla wojny i zniszczenia. Pokaż nam, jak wykorzystać energię nuklearną dla dobra, nie dla zguby dzieci naszych dzieci.
Rozwiąż wewnętrzne sprzeczności, które rosną w nas niewiarygodnie i nieznośnie. Są one zarazem udręką i błogosławieństwem: gdybyś bowiem nie zostawił nam światła sumienia, nie musielibyśmy cierpieć. Naucz nas wytrwałości w bólu, męce i niepewności. Naucz nas jak czekać i jak ufać. Obdarz światłem, obdarz siłą i cierpliwością wszystkich, którzy pracują na rzecz pokoju.
 
W chwili ciszy módlmy się o pokój...
 
Chwila ciszy…
 
Śpiew „Boże, obdarz Kościół Twój, jednością i pokojem”
 
Rozważanie
Kończąc homilię na placu Piłsudskiego, wygłoszoną 25 maja 2006 roku papież Benedykt wezwał nas do budowania cywilizacji miłości. Mówił wtedy: „Wiara jako przylgnięcie do Chrystusa objawia się przez miłość, która potęguje dobro, jakie Stwórca wpisał w naturę każdej i każdego z nas, w osobowość każdego człowieka i we wszystko to, co istnieje w świecie. Kto wierzy i kocha, staje się budowniczym cywilizacji miłości, której centrum jest Chrystus. Dwadzieścia siedem lat temu (…) Jan Paweł II powiedział: „Polska stała się w naszych czasach ziemią szczególnie odpowiedzialnego świadectwa”. Proszę was, pielęgnujcie to bogate dziedzictwo wiary poprzednich pokoleń, dziedzictwo myśli i posługi wielkiego Polaka, papieża Jana Pawła II. Trwajcie mocni w wierze, przekazujcie ją waszym dzieciom, dawajcie świadectwo łasce, której doświadczyliście w sposób tak obfity przez działanie Ducha Świętego w waszej historii. Niech Maryja, Królowa Polski, wskazuje wam drogę do swego Syna i towarzyszy wam na drodze do szczęśliwej i pełnej pokoju przyszłości. Niech nigdy nie zabraknie w waszych sercach miłości do Chrystusa i Jego Kościoła (Benedykt XVI, homilia wygłoszona w Warszawie na pl. Piłsudskiego, 25 maja 2006 roku).
 
Śpiew „Przed tak wielkim sakramentem…” i błogosławieństwo eucharystyczne