listopad/grudzień

Posłuszni Chrystusowi, Królowi wszechświata poprzez miłowanie bliźnich, przebaczenie, przyjmowanie ich oraz pojednanie

Kilka pytań dla kaznodziei i słuchacza

Królestwo Chrystusa ma nieco inny wymiar, gdyż jak to śpiewamy w dzisiejszej prefacji mszalnej jest ono wiecznym i powszechnym królestwem prawdy oraz życia, świętości i łaski, sprawiedliwości, miłości i pokoju (por. prefacja o Jezusie Chrystusie Królu Wszechświata). Nie jest to zatem królestwo oparte na walce z człowiekiem, ale ze złym duchem, który został pokonany na krzyżu. Świat proponuje bardzo często taki rodzaj królestwa, w którym nie liczy się miłość, ale jedynie rywalizacja i dominacja nad tymi, którzy mają służyć królowi.

Podczas dzisiejszej mszy świętej mamy również sobie uzmysłowić, że sam Bóg Ojciec wyzwala nas z ciemności grzechu i sprawia, iż kroczymy w jednym szeregu razem z Chrystusem. Tu i teraz uobecnia się misterium Chrystusa Króla, który jak Dawid jest „namaszczony” Duchem Świętym. Na Eucharystii bowiem uobecnia się przymierze, które Ojciec zawarł z nami w Jezusie Królu, podobnie jak Dawid zawarł przymierze z Izraelitami. Przymierze Boga z nami polega na tym, że On chroni nas swoją miłością i potęgą, jak Dawid miał chronić Izraelitów.

Jezus w męce doznaje pogardy i upokorzenia. Jest On przedmiotem pogardliwych relacji ze strony ludu i przywódców. Lud stojący pod krzyżem, to tłum gapiów, który obojętnie przygląda się męce skazańca. Przywódcy w swej wyniosłości nie zwracają się bezpośrednio do Jezusa, ale szydzą mówiąc o Nim między sobą, jednak czynią to tak, aby Jezus słyszał co mówią. Ich słowa podkreślają Jego niemoc i całkowitą porażkę.

Najważniejszym wydarzeniem każdej niedzieli i święta jest nasz udział we mszy świętej (obraz). Podczas niej uobecnia się Jezusowa śmierć i zmartwychwstanie. W centralnym miejscu przy ołtarzu stoi krzyż (obraz), który ukazuje Pana Jezusa obejmującego swoimi rozpiętymi ramionami wszystkich ludzi. Uczestniczymy we Mszy Świętej, by ofiarować Panu Bogu Jezusa i nas samych. Od nas zależy jaką zajmiemy postawę pod krzyżem Jezusa, ponieważ na Mszy św. jesteśmy świadkami Jego krzyżowej męki i śmierci.