listopad/grudzień

Przyznaję, że ilekroć czytam o wypełnieniu się słów proroka („Z Egiptu wezwałem Syna mego”), mam wrażenie „naciąganej” realizacji proroctwa. Jakby ewangelista „na siłę” próbował dopasować ten epizod do historii zbawienia. Podobnie ze spełnieniem zapowiedzi: „Nazwany będzie Nazarejczykiem”. A może właśnie to „niepozorne” realizowanie się słowa Bożego rzuca światło na życie rodzin zgromadzonych w kościele? Ukazuje, jak łatwo przeoczyć w codzienności niezwyczajne Boże działanie?