maj/czerwiec 2019

„W przebitym Sercu – mówił św. Jan Paweł II w 1989 roku – kontemplujemy synowskie posłuszeństwo Jezusa, który otrzymaną od Ojca misję odważnie spełnia aż do końca oraz Jego braterską miłość do ludzi, których «do końca umiłował» (…). Przebite Serce Jezusa jest znakiem pełni owej miłości, wertykalnej i horyzontalnej, jak ramiona krzyża. Przebite Serce jest także symbolem nowego życia danego ludziom w Duchu Świętym i w sakramentach. Gdy jeden z żołnierzy przebił włócznią bok Chrystusa, «natychmiast wypłynęła krew i woda» (…). Jak z uderzonej przez Mojżesza skały wypłynęła na pustyni woda, tak z przebitego włócznią boku Chrystusa trysnął strumień wody, która miała ugasić pragnienie nowego Ludu Bożego. Ten strumień jest darem Ducha Świętego, który ożywia w nas życie Boże (św. Jan Paweł II, Rozważanie przed modlitwą Anioł Pański, 13 sierpnia 1989).