maj/czerwiec 2019

Duch Prawdy doprowadzi was do całej prawdy

- Jak w życiu pogodzić mądrość z prostotą? - Jak odróżnić prostotę chrześcijańskiego życia od prostactwa? - Czy bycie „maluczkim” nigdy nie jest śmieszne i upokarzające? - W jaki sposób prostota Bożej miłości może pomóc nam „zrozumieć” tajemnicę Trójcy Świętej? - Jakie duchowe praktyki mogą nam pomóc być ludźmi prostymi?

Duch Święty, zgodnie z obietnicą Jezusa, nieustannie udziela nam ze skarbów Bożej mądrości, dzieli się z nami sekretami wewnętrznego życia Boga, daje nam swoje łaski i prowadzi z nami nieustanny dialog miłości – jeśli tylko ktoś chce ten dialog podjąć i wejść w tajemnicę Bożego życia.

Można wskazać na trzy ele­menty tworzące jedność. Jakie? Pierwszy to słowo – wypowia­dane, ale również słuchane. Słowo jednoczące to przede wszystkim słowo Boże, które powinno budzić wiarę. Jakim jestem słuchaczem? Czy w ogóle przywiązuję jakąkolwiek wagę do słowa Bożego? Gdyby każdy z nas tak do koń­ca je przyjął i zrozumiał – stanowili­byśmy jedno. Jednak nie tylko słowo skierowane do nas przez Boga jest elementem jednoczącym. Również mowa naszej codzienności może i powinna jednoczyć.

Ostatnie dni przed ukrzyżowaniem Jezusa, bo wówczas padają słowa z Ewangelii, są ważnym jej kontekstem. Kiedy ma się już niewiele czasu, mówi się rzeczy najważniejsze. Droga Jezusa w Ewangelii Jana dobiega kresu. Zaledwie zaczęli poznawać swego Mistrza, a już muszą się z Nim rozstać. Jezus obiecuje jednak, że nie zostawi ich „sierotami”. Duch, którego im pośle, da im siłę do świętego życia, bo sami tego nie ogarną. W Ewangelii usłyszeliśmy słowa Jezusa, który objawia uczniom Ojca i Ducha. Są doskonałą jednością, ale każdy z nich jest inny, każdy ma swoją rolę.

Dzisiejsza uroczystość Najświętszej Trójcy jest zaproszeniem dla nas, byśmy poznawali tajemnicę Bożego życia. Za każdym razem, kiedy czynimy znak krzyża – wyznajemy naszą wiarę w Trójcę zaangażowaną w dzieło zbawienia. A przecież znak krzyża jest tak często obecny w naszym życiu, codziennie go czynimy.