listopad/grudzień 2022

Kluczowe jest ostatnie zdanie: „Bo synowie tego świata roztropniejsi są w stosunkach z podobnymi sobie niż synowie światłości”. Jest ono także odpowiedzią na inne pytania, które stawiamy. Wobec tego każdy z nas, komu zostały darowane złe uczynki, słowa, myśli, gesty – jednym słowem – grzechy, sam winien sobie odpowiedzieć na pytanie: Czy jestem synem tego świata czy też synem światłości?

Nie wolno przecież krzywdzić innych, by przeżyć ziemskie życie w sposób najbardziej wygodny, łatwy i przyjemny. Walka ze złem jest wyrazem chrześcijańskiej roztropności, co tym samym wskazuje na naszą przynależność do Pana Jezusa. Święty Paweł w swoim Liście przestrzega: „Wielu bowiem postępuje jak wrogowie krzyża Chrystusowego (…).

Jako chrześcijanie żyjemy także w tym celu, aby uświęcać świat swoim zachowaniem, słowem, uczynkami. Zadaniem naszym jest przede wszystkim „wyłowić” z tego światowego szumu, zgiełku, harmideru to wszystko, co jest zbudowane na Ewangelii. Tym samym usłyszymy wyraźnie, że Jezus nadchodzi.

Chrystus jest obecny wśród nas. W chwili chrztu staliśmy się Jego uczniami, co zobowiązuje do dawania Mu świadectwa. Biorąc przykład z uzdrowionych niewidomych, którzy „skoro tylko wyszli, roznieśli wieść o Nim po całej tamtejszej okolicy” (Mt 9, 31), nie zwlekajmy z dziełem ewangelizacji. Rozpocznijmy jak najszybciej, tu i teraz, bez oczekiwania na bardziej sprzyjające czasy.