listopad/grudzień 2023

W oczekiwaniu na przyjście Pana każdy z nas ma do spełnienia konkretne zadanie w tym „domu”, którym jest Kościół. Chrystus wyraźnie bowiem stwierdza w Ewangelii, że „każdy” sługa otrzymał od Pana jakieś zajęcie, zadanie do wykonania (por. Mk 13, 34). Naszym marzeniem dotyczącym parafii powinno więc być to, aby każdy jej członek w jakimś sensie posługiwał innym.

Śmiem twierdzić, że zdecydowana większość słuchaczy dzisiejszej homilii to jest tamta młodzież, „pokolenie JP II”. Proponuję, aby kaznodzieja przypomniał nam słowa, na które wtedy tak entuzjastycznie reagowaliśmy.

Łatwo jest w miarę szybko wybudować nowy dom, ale o wiele trudniej sprawić by miał on swój klimat, swoją duszę, gdyż to wszystko budują w relacji ze sobą ludzie i tak wiele od tych ludzi zależy. Tak samo jest ze wspólnotą Kościoła, gdyż o wiele łatwiej jest wybudować kościół jako budynek, ale o wiele trudniej wierząc w Kościół Chrystusowy budować tę relację z Bogiem i drugim człowiekiem, by dzięki tym relacjom budować, tworzyć wspólnotę Kościoła.

Jak zatem wykorzystać dar życia, dany nam przez Boga, w jaki sposób przeżywać kolejne Adwenty, aby zyskać pozytywny wynik tego swoistego egzaminu na końcu czasów?

Adwent to czas naszego przygotowania na powtórne przyjście Chrystusa, na to kolejne pojawienie się na świecie pośród ludzi i pośród ich historii tego samego Chrystusa, który przyszedł w postaci dziecka ponad dwa tysiące lat temu. Twoim i moim zadaniem jest dziś nabrać ducha, podnieść głowę i zauważyć, że moje zbawienie, moje odkupienie przybliża się do mojego życia.

Potrzeba czujności ma swoje uzasadnienie. Wszyscy staniemy przed Panem, by zdać sprawę ze swego postępowania. Doskonale wiemy, jak wiele mamy sobie do zarzucenia. Rozumiemy również, ile jeszcze musimy zrobić, by móc kiedyś z największym spokojem spojrzeć w Boskie oblicze.