listopad/grudzień 2023

Franciszek w homilii do biskupów i kapłanów obecnych na Mszy w kaplicy Domu św. Marty powiedział: „To nie jest umowa o pracę: «muszę to zrobić», zrobienie jest na drugim miejscu. Muszę otrzymać dar i troszczyć się o niego jako dar i z tego wypływa wszystko, z kontemplacji daru – powiedział Ojciec Święty. – Kiedy o tym zapominamy, przyzwyczajamy się do daru i traktujemy go jako funkcję, traci się wtedy serce do posługiwania, traci się spojrzenie Jezusa, który wejrzał na nas wszystkich i powiedział: «Pójdź za mną»; zatraca się bezinteresowność”.

Co współcześnie najbardziej w Kościele spycha nas – wiernych – na manowce? Jak temu zapobiegać? Czy nie jest to też obłuda kapłanów – o której mocno i dosadnie mówi w Ewangelii według św. Mateusza sam Jezus? Czy nie jest to zarzut, mówiący o tym, że z ambony głosi się jedno, a często w życiu robi się dokładnie coś przeciwnego? Czy nie jest to wyrzut sumienia nie tylko dla głoszących słowo Boże księży, ale też dla słuchających tego Słowa wiernych?

Drogowskazy są pomocne, ale lepiej jest mieć towarzysza drogi, z którym będzie nam raźniej w obcych stronach, który razem z nami poszuka właściwej drogi, porozmawia, umili długą podróż, doda odwagi, umocni w trudnościach, pomoże zawrócić ze złej drogi.

Jezus nie jest jednostronny, tak jak czasem zdarza się to nam. Nie przedstawia uczonych w Piśmie i faryzeuszy tylko w złym świetle, ale pozwala zauważyć nam pełny ich obraz. Ostatecznie ich słowa mają wielką wartość, mimo iż sami do swojego życia ich nie wprowadzają. Mistrz z Nazaretu pokazuje nam pełną prawdę...

W Kościele wciąż są potrzebni ludzie żyjący prawdą, inspirujący swoje „środowisko życia, swoich braci i siostry”. To jest najlepsza służba.

Wyliczony przez Pana Jezusa katalog faryzejskich win jest przestrogą dla nas wszystkich. Nie wolno nam zapominać, że od chwili chrztu należymy do Chrystusa. Jemu więc powinniśmy oddawać chwałę, cześć i uwielbienie.