listopad/grudzień 2023

Jezus chce, abyśmy Jego łaski używali dla dobra innych. Wszystkie dobra, które otrzymaliśmy, są przeznaczone dla innych i w ten sposób rosną. To tak, jakby Jezus powiedział do nas: „Oto moje miłosierdzie, moja czułość, moje przebaczenie: weź je i szeroko z nich skorzystaj”.

Bóg dał nam intelekt, serce, zmysł poszukiwacza, rozwijający niepokój duchowy i nie tylko. Myślę, że ten fragment Pisma jest o tym, jaką relację nawiązujemy z Bogiem, ludźmi i światem. I co najważniejsze, ów sługa, który oparł swoją relację na strachu, przegrał. Sługa, który uznał Boga za surowego i bezwzględnego, stracił.

Człowiek, który pomnaża słowo otrzymane od Boga, to człowiek który trwa w Chrystusie i czerpie moc z Jego eucharystycznej obecności. To tu, w świątyni, Chrystus rozdaje nam dary swego Ducha. To tu w każdą niedzielę otrzymujemy na nowo talent królestwa Bożego. Chrystus uzdalnia nas, byśmy byli dobrymi i wiernymi sługami, czyli prawdziwymi synami Boga.

Pierwszą intuicją, którą daje nam dzisiejsze Słowo, jest fakt, że każdy z nas jest obdarowany przez Boga. Nierzadko zdarza nam się myśleć o talentach, jako wyłącznie uzdolnieniach muzycznych, sportowych czy naukowych, zarezerwowanych dla jakichś wybitnych jednostek. Tymczasem talent w logice królestwa Bożego to wielkie bogactwo, które każdy z nas w sobie nosi.

Za czym tęsknią chłopcy? Pewnie gdyby popytać, wyszłoby, że za dziewczynami. Później długo długo nic – i jeszcze parę mało ważnych spraw. Mogłoby się wydawać, że najbardziej przyciągną wzrok i zainteresowanie najładniejsze koleżanki. A przecież niejeden chłopak myśli wciąż nie o tej najpiękniejszej, ale o tej najbardziej roześmianej.

W podsumowaniu podkreślamy, że Pan Bóg każdemu dał jakiś dar, talent, zdolność, który mamy rozwijać na większą Jego chwałę. Przypominamy, że takim talentem może być nasza wiara, która przybliża nas do Boga. Zachęcamy dzieci, by dziękowały Bogu za talenty, które mają i nieustannie je rozwijały.