listopad/grudzień 2023

Realizacja przykazania miłości, a tym samym droga do udziału w królewskości Jezusa prowadzi zatem po stopniach tego, co nazywamy uczynkami miłosierdzia. Uczynki te stoją w centrum diakonii, którą Benedykt XVI postrzega jako naturę Kościoła: „Caritas nie jest dla Kościoła rodzajem opieki społecznej, którą można by powierzyć komu innemu, ale należy do jego natury, jest niezbywalnym wyrazem jego istoty.

Jak co roku stajemy przed Jezusem Chrystusem Królem. Tym razem proszę Cię, Szanowny Homileto, abyś skupił się nie na władzy Jezusa nad naszymi sercami, ale nad cechami dobrego władcy. A więc: troska o poddanych, odpowiedzialność, udzielanie pomocy, walka w obronie kraju i ludzi… To wszystko dotyczy przecież też Jezusa. On troszczy się o człowieka, stoczył zwycięski bój ze śmiercią…

Może w tym roku było nam łatwiej jako ludziom wierzącym? A może wprost przeciwnie – doświadczaliśmy słabości, grzechu, dzięki czemu zrozumieliśmy, że potrzebujemy Chrystusa, bo sami z siebie nie damy rady żyć po chrześcijańsku.

Niejednokrotnie słyszymy, także w tekstach ewangelicznych, że Jezus jest Królem. Niestety, w praktyce takie określenie Chrystusa może być dla nas niekiedy zastanawiające. Dlaczego? Znamy przecież, mniej lub bardziej, życie Pana Jezusa. Wiemy, że był Bogiem, a zarazem synem Maryi i wychowankiem św. Józefa, że był nauczycielem, założycielem Kościoła, a także, że jest naszym Zbawcą. Ale wiemy też, że Pan Jezus nigdy nie pełnił, przynajmniej w ziemskim rozumieniu, funkcji króla.

Akty współczucia, które okazujemy innym, są w zasięgu każdego z nas. Kiedy to robimy, poprzez nasze czyny mówimy innym o Chrystusie. Musimy żyć tak, bo to, co robimy z Dobrą Nowiną o Jezusie, ma ogromne konsekwencje. Kara tych, którzy odrzucają Jezusa, jest tak samo wieczna, jak nagroda tych, którzy Mu służą. Brak współczucia innym skazuje nas na wieczne potępienie. Każda osoba, która przyjmie Jezusa Chrystusa jako swojego Zbawiciela i okaże współczucie, otrzyma indywidualną nagrodę.

Chcemy służyć naszemu Panu, królowi wszechświata i odczytujemy w tym fragmencie Ewangelii o sądzie Bożym konkretne wskazania. Ci po prawej usłyszeli: „wszystko co uczyniliście jednemu z tych braci moich najmniejszych, Mnie uczyniliście”.