maj/czerwiec

Poniedziałek, 15 maja Stańmy na miejscu Maryi Tęskni człowiek za tym kogo kocha, za tym kto jest bliski jego sercu, a ta tęsknota pełna jest oczekiwania i nadziei spotkania. Razem z całym swoim narodem Maryja z Nazaretu oczekiwała obiecanego Mesjasza. Razem ze swoimi bliskimi uczestniczyła w tym adwencie narodu wybranego. Nie wyróżniała się zewnętrznie niczym od swoich rówieśnic, „żyła prosto, zwyczajnie jak my”, nie zdając sobie sprawy, że wewnętrznie jest kimś nadzwyczajnym, że w Bożych planach jest spełnieniem Bożej obietnicy o niewieście, co zetrze głowę węża i proroczej zapowiedzi Izajasza: „Oto Panna pocznie i porodzi syna, i nazwie go imieniem Emmanuel, albowiem Bóg z nami”. Ksiądz Mieczysław Maliński w swoich rozważaniach Aby nie ustać w drodze napisał: „Taka anielska, taka przebłogosławiona, że prawie już nieludzka, nierealna, nierzeczywista. A była przecież prostym człowiekiem. W spiekocie palestyńskiego słońca, w białej prostej sukni, przewiązanej sznurem, z chustą na głowie. Znała dobrze drogę do źródła. Setki razy przemierzała ją z glinianym dzbanem. Była w pełni człowiekiem. Drobne kamyczki kłuły jej bose stopy. Jej ręce były spracowane obracaniem żaren, kopaniem zeschłej ziemi.