marzec/kwiecień

My zaś uwierzyliśmy w to, że w życiu liczy się szczęście, przyjemność, a nie sens i cel. Wolimy pędzić do przodu w korowodzie spraw ważnych i nieważnych, pracy i odpoczynku, planów i nowych wyzwań, radości i smutku, dorabiania się i trwonienia ciężko zarobionych pieniędzy, kłócenia i godzenia. Gnając do przodu jak rozszalały koń, którym nikt nie kieruje. Maksymą tak wielu osób są banalne słowa „byle do piątku”. W piątek, piąteczek, piątunio będzie zabawa, odpoczynek po tygodniu pracy. Później regeneracja sił po tej zabawie. Chwila ciszy i znów kołowrót tygodnia i „aby do piątku”. I tak mijają, dni, tygodnie i lata. Ale po co to wszystko? Czy tylko chodzi o zabawę, dorabianie się, karierę? Czy chodzi o to, aby chwytać te ulotne chwile szczęścia?