styczeń/luty 2023

Ewangelijny obraz przerażonej Jerozolimy stawia Kościół w sytuacji problematycznej i każe homiliście pytać czy wśród wiernych nie ma tendencji do naśladowania dworzan Heroda, którzy posiadają wiedzę o Mesjaszu, ale nie mają pragnienia osobistego z Nim spotkania. Doświadczenie zbawienia wiąże się z koniecznością porzucenia postawy teoretycznego przeżywania wiary lub fałszywego komfortu, który można sprowadzić do stwierdzenia „przecież jestem wierzący”. Uroczystość Objawienia Pańskiego nosi wybitny rys misyjny. Zadaniem wypływającym z uczestnictwa w Eucharystii tego dnia musi być misja (por. DM 2).

Życzę Twoim parafianom, żeby dzisiejsza homilia nie była kolejną „powtórką”. Niech to będzie wyjątkowa homilia. Taka, którą zapamiętają na bardzo długo. Taka, która pozwoli im inaczej spojrzeć na Objawienie Pańskie. Taka, która pozwoli każdemu ze słuchaczy stanąć razem z mędrcami u stóp małego Jezusa i razem z nimi zobaczyć objawiającego się Pana.

Oto narody „pogańskie”, w osobach trzech mędrców przychodzą same do wcale nie imperialistycznego Chrystusa, do dziecka, do Dzieciątka i uznają w Nim Króla, któremu chcą oddać pokłon. Dzisiejsza uroczystość Objawienia Pańskiego ukazuje nam tę niezmierzoną prawdę, że człowiek (pod każdą szerokością geograficzną i w każdej kulturze) czeka na objawienie się Boga Stworzyciela, za Nim tęskni i do Niego dąży.

To radosne spojrzenie otwiera wobec nas pytanie o misje dzisiaj. Obecność królów – magów, przy Nowonarodzonym, Chrystusie, ukazuje pragnienie poznania przez nich prawdy. Prawdy jaką odkrywają najpierw w wiedzy, a potem tej, która domaga się osobistego zaangażowania. To co zostało przez nich wyczytane w pismach, że Zbawiciel przyszedł na świat, mogło zostać zignorowane, tak jak miało to miejsce w przypadku uczonych króla Heroda.

Mędrcy ze Wschodu w drodze do swoich domów rozpowiadali o przyjściu Zbawiciela zapowiadanego już w czasach Starego Testamentu. Najbardziej znanym prorokiem mesjańskim jest Izajasz, podkreślający wielkość i ważność posłannictwa Chrystusa: „Oto ciemność okrywa ziemię i gęsty mrok spowija ludy, a ponad tobą jaśnieje Pan, i Jego chwała jawi się nad tobą” (Iz 60, 2). Wszyscy, którzy uwierzą w Jezusa, przyjmą Go do swych serc oraz będą żyć według głoszonej przez Niego nauki, nie zawiodą się. Ich radość nie będzie miała końca.