styczeń/luty 2023

Idę więc z Mędrcami do Betlejem. Zastanawiam się nad tym, co ofiaruję Bogu. Mając czyste serce, oczyszczone wnętrze, spokojne sumienie mogę ofiarować to wszystko, co dla mnie jest najważniejsze – miłość względem bliźniego, dobroć wobec wszystkich ludzi, opanowanie we wszelkich sytuacjach, szlachetność uczuć, pragnienie zjednoczenia się z Bogiem na modlitwie.

Chwilę sposobną może mieć każdy z nas – tak do złego, jak i do dobrego. Sumienie podpowiada nam, że zło należy odrzucić, nie tylko w formie myśli, gestów, słów, ale i czynów. Ilekroć zastanawiamy się podczas rachunku sumienia nad stanem naszego wnętrza, to wtedy dokonujemy czegoś bardzo ważnego – decydujemy się na to, że idziemy drogą Ewangelii.

Każdy człowiek chce być szczęśliwy. Nie lubimy się martwić, pociągają nas przyjemne chwile, staramy się korzystać z życia. Dla chrześcijanina jednak największą wartość posiada wieczność. I to właśnie o nią powinniśmy zabiegać. Systematyczne i dokładne wykonywanie codziennych obowiązków jest wyrazem troski o własne zbawienie. Odpowiedzialne podejście do drugiego człowieka to dbałość o zbawienie innych. Stosowanie powyższych zasad wyraża odwagę i gotowość do podejmowania kroków zbliżających człowieka do Boga. Każdy, kto tak będzie czynił, nie przestraszy się życiowych przeciwności, pokona wszelkie przeszkody, wyjdzie zwycięsko z prób, zlekceważy złudne pokusy oraz stawi czoła szarej codzienności.