styczeń/luty 2023

„Co to jest Kościół? Czym jest w naszych oczach?” – pytał w liście z 13 stycznia 1966 roku św. Paweł VI. I dodawał: „Pozwólcie, by to prowokujące pytanie ciągle do was wracało i nie dawało wam spokoju”.
Pytanie zadane krótko po zakończeniu soboru watykańskiego II nie traci swojej aktualności. Tyle o Kościele napisano traktatów teologicznych. Tyle opublikowano dokumentów mówiących o jego naturze, pochodzeniu i celu. Tyle już było dyskusji i debat, jaki powinien być Kościół dzisiaj. Wydawałoby się, że już nic więcej nie powiemy, niczego więcej nie odkryjemy. Czy jednak chodzi o odkrywanie czegoś nowego? A może bardziej o odnowienie w sobie właściwego spojrzenia? Takiego, jakiego chciał założyciel Kościoła.
Przysłuchując się naszym codziennym rozmowom, przyglądając reakcjom na kryzysy w Kościele, analizując postulaty pojawiające się w różnych środowiskach, wczytując w syntezy synodalne mam nieodparte wrażenie, że potrzebujemy podstawowej katechezy o Kościele. Słyszymy nieraz, a nieraz sami tak głosimy z ambony: Kościół mówi, Kościół uczy, Kościół zabrania. Co lub kto kryje się za tym pouczającym, nauczającym albo zabraniającym czegoś Kościołem?
Czasem niektórzy oczekiwaliby apologii Kościoła, zamiast katechezy o nim. Czy naprawdę chcemy zamknąć się w twierdzy oblężonej przez zewnętrznych wrogów albo – jeszcze gorzej – atakowanej przez wroga z wewnątrz? Bramy piekielne go nie przemogą – zapewnił Zbawiciel. Kościół jest Jego i w Jego rękach. Bezpieczny. Przeciwności zawsze będą. Głównie z powodu naszej ludzkiej słabości, z powodu naszej grzeszności. Nie o obronę dzisiaj chodzi, ale o zrozumienie.
Cieszę się, że biskupi zdecydowali, by trwający rok liturgiczny poświęcić Kościołowi. Wierzę w Kościół Chrystusowy! Ale żeby wierzyć, muszę wiedzieć, w co. Czym jest ten Kościół, w który wiarę wyznaję? W książce Raport o stanie wiary kard. Joseph Ratzinger porównał Kościół do pomieszczenia, w którym są stare meble, a sobór do próby odnowienia tych mebli, aby nabrały nowego blasku, aby na nowo zachwycały. To porównanie bardzo mnie przekonuje. Jestem przekonany, że w takim duchu powinniśmy przepowiadać podczas homilii i katechez. W duchu odnowy. Aby nasze słowa pomogły na nowo odkryć blask Kościoła, dość mocno przykurzony być może w ostatnim czasie; aby pomogły na nowo Kościołem się zachwycić, choć tak wiele osób są nim dziś zniechęcone lub rozczarowane.
Co roku obchodzimy te same wspomnienia, słyszymy te same czytania, przypominamy sobie te same prawdy wiary. W styczniu zakończymy okres Narodzenia Pańskiego, by pod koniec lutego rozpocząć kolejny Wielki Post. Wszystko z nadzieją, że w pewnym momencie przyjdzie osobiste odkrycie tych prawd, odnowione spojrzenie.
W Nowym 2023 Roku życzę wszystkim, którzy korzystają z „Biblioteki Kaznodziejskiej”, by najpierw sami odnowili w sobie zrozumienie i zachwyt Kościołem, a następnie wnosili w życie swych słuchaczy świeżość spojrzenia na naszą wiarę, relacje i to, czym w istocie jest Kościół.