wrzesień/październik 2023

Poszukiwanie Boga jest jednym z fundamentalnych elementów życia chrześcijanina. To proces, który nie ma końca. Raz Go znajduję, innym razem gubię. Raz jest słyszalny, innym razem jestem głuchy na Jego głos. Liturgia w swojej dynamice stwarza okazję do poszukiwania. Już od samego początku – znakiem krzyża – uruchamia się ten proces. Każdy kolejny element mszy świętej to okazja do znalezienia Boga, jak i szansa na bycie znalezionym przez Niego.

Otóż człowiek dzisiejszy został przyzwyczajony przez państwo (nad)opiekuńcze, że jest dopuszczalne moralnie zabranie przedsiębiorczym osobom i przekazanie mamony tym mniej pracowitym, a nawet że można otrzymywać świadczenia socjalne w sytuacji braku chęci do podjęcia pracy. Ta z pozoru mało znacząca różnica ma jednak duże konsekwencje. Ewangelia odczytana z takim przesłaniem „w tyle głowy” może skutkować postawą zuchwałego oczekiwania na Boże miłosierdzie („czy się stoi, czy się leży, nagroda niebieska się należy”), może także „podcinać skrzydła” gorliwości chrześcijańskiej.

To nie przypadek, że właśnie dzisiaj Izajasz przypomina nam: Myśli moje nie są myślami waszymi, ani wasze drogi moimi drogami… Bo jak niebiosa górują nad ziemią, tak drogi moje – nad waszymi drogami i myśli moje – nad myślami waszymi… Bo w naszym wydaniu ciągle będziemy rozedrgani między sprawiedliwością a dobrocią, na zasadzie albo albo…

Lekarzem, który pomaga nam znaleźć sposób na uzdrowienie z choroby zazdrości i wejście na drogę osobistego nawrócenia jest Bóg, który kieruje do nas żywe słowo jak zawsze aktualne w każdym czasie. Gdzie zatem możemy się z Nim umówić na wizytę?

Nieuczciwość. Od razu takie słowo ciśnie się na usta, gdy słyszymy opowieść o gospodarzu winnicy, który zatrudnia w różnych momentach dnia pracowników, a potem wszystkim wypłaca tyle samo, bo po denarze. Taka sytuacja burzy krew, bo przecież niektórzy musieli się więcej napracować i od rana poświęcać swój czas, by otrzymać tę samą zapłatę. Jak taka opowieść zachowała się w Ewangelii, czyli Dobrej Nowinie?

Czasami bardzo trudno jest usłyszeć Boże wołanie. Bóg jest obecny w naszych myślach, słowach i czynach. Kiedy żyjemy w przyjaźni z Chrystusem, otrzymujemy dar życia wiecznego. Jeśli odrzucimy to wezwanie i skupimy się tylko na rzeczach materialnych, zatracamy się i popadamy w duchową pustynię.