wrzesień/październik 2023

Bez uczestnictwa w uczcie, bez spożywania Ciała Syna Człowieczego oraz pozbawieni, z własnej winy, dostępu do Jego Krwi, nie będziemy mieli życia w sobie (por. J 6, 53). Zatem pozytywna odpowiedź na zaproszenie Chrystusa do uczestnictwa w Jego uczcie, jest nie tylko przywilejem, ale również obowiązkiem. Wierny odmawiając uczestnictwa w Najświętszej Ofierze, szukając tanich wymówek, odbiera sobie dostęp do źródła życia.

Jednak zdecydowanie nie chciałabym, aby którykolwiek kaznodzieja poszedł na łatwiznę, bo schody zaczynają się wtedy, gdy dowiadujemy się, jak król potraktował gościa ubranego niestosownie do okoliczności, w które został niespodziewanie wprowadzony. Zawsze, już od dzieciństwa, buntowałam się przeciwko niesprawiedliwości i niekonsekwencji króla.

Każdy z nas ze wstydem może wspomnieć takie wydarzenia, które mogły wiele dobrego wnieść w nasze życie, lecz my ich nie wykorzystaliśmy. Zmarnowane relacje międzyludzkie, z których mogła zrodzić się miłość. Zdradzone przyjaźnie, które mogły owocować wsparciem w naszym życiu. Niewykorzystane okazje do bezinteresownego dobra, które nigdy się już nie powtórzą.

Jako Kościół, wspólnota ochrzczonych, jesteśmy wybrani. Ale przecież na tej sali znalazł się człowiek nieubrany w strój weselny, którego król z uczty wyrzucił. To się wydaje o tyle dziwne, że przecież człowiek, który zostaje wzięty z ulicy na ucztę, imprezę, nie jest przecież przygotowany. Do tego wszystkiego starożytne zwyczaje nie znały jakiegoś szczególnego stroju weselnego. W istocie chodzi tutaj w metaforyczny sposób o stwierdzenie tego, czy ktoś swoim postępowaniem – tak trzeba patrzeć na strój weselny w kontekście całej Ewangelii Mateusza – potwierdza godność zaproszonego gościa. Czy moja codzienność sprawia, że chodzę w stroju weselnym?

Uczta Eucharystyczna bowiem trwać będzie aż do skończenia świata, do powtórnego przyjścia Jezusa na ziemię. Gdy ona się skończy, zacznie się uczta wieczna. Uczta radości i szczęścia, które się nie skończy, nie przeminie i już nie będzie zagrożone grzechem i cierpieniem. Kto jest zaproszony na tę ucztę? Czy tylko wybrani? Nieliczni? Nie!

W każdym sercu, gdzie panuje Bóg, człowiek doświadcza przemiany, radości i nowego sensu życia. Te królestwo nie ma granic, nie ma ograniczeń, może być w sercu każdego człowieka, który szuka Boga. Zaproszeni są wszyscy bez wyjątku.