lipiec/sierpień

W homilii celebrans może wyjaśnić, że „Eucharystia jest bramą nieba, która otwiera się̨ na ziemi. Jest promieniem chwały niebieskiego Jeruzalem, który przenika cienie naszej historii i rzuca światło na drogi naszego życia” (Ecclesia de Eucharistia, nr 19). W liturgii Mszy Świętej dokonuje się prawdziwy kult, który sprawuje Kościół jako Ciało Chrystusa, złączone ze swoją Boską Głową.

Dobre słowo o dzieleniu się… Jeśli chodzi o samą Ewangelię, to chętnie bym usłyszała dobre słowo na temat dzielenia się wszystkim, co mamy. Próbuję utożsamić się z owym chłopcem, który jako jedyny miał coś do jedzenia, zapewne w ilości, jaka wystarczyłaby tylko dla niego i dla nikogo więcej. Nie wiemy, czy poproszono go, aby wszystko oddał, czy może wręcz bezceremonialnie mu zabrano?

Psalm 145 Psalmista widzi Boga Izraela jako pierwszą przyczynę wszystkiego. To On nie tylko stworzył cały świat i wszystkie stworzenia, ale także nieustannie i aktywnie podtrzymuje je w istnieniu.

Chleb nie jest pokarmem nomadów czy zbieraczy. To pokarm ludzi osiadłych. Rolników i mieszkających w miastach, którzy u rolników mogli się w mąkę zaopatrzyć. W przemieszczających się z miejsca na miejsce społecznościach pasterskich, a zwłaszcza u ludzi utrzymujących się ze zbieractwa czy łowiectwa, o chleb znacznie trudniej. Chleb jawi się przez to jako znak pewnej stabilizacji, pewnego spokoju.

Uczniowie nie byli tylko zewnętrznymi obserwatorami kolejnego cudu, tylko zostali zaproszeni do bycia wewnątrz całego zdarzenia. Filip usłyszał pytanie od Jezusa: „«Gdzie kupimy chleba, aby oni się najedli?»”. Bardzo niewygodne pytanie, które wymaga niemałego główkowania. Filip rozważa możliwe opcje, ale nic nie wydaje się dobrym rozwiązaniem. Ludzi za dużo, odłożonych pieniędzy za mało...

Podobnie jak ludzie w Ewangelii, często odczuwamy niedostatek i brak. Możemy czuć się bezsilni w obliczu wyzwań życiowych. Ale dzisiejsze czytania przypominają nam, że Bóg jest z nami w naszych trudnościach i nigdy nas nie opuszcza.