listopad/grudzień

Wiara w miłość Boga obejmuje wezwanie i zobowiązanie do odpowiedzi szczerą miłością na miłość Bożą. Pierwsze przykazanie każe nam miłować Boga nade wszystko, a wszystkie stworzenia – dla Niego i ze względu na Niego (por. Pwt 6,4–5; KKK 2093).

Jezus przyszedł z Prawem ponad wszelkimi prawami. I to takim, które przewraca wszystko do góry nogami. Bo jeśli kierować się w naszych działaniach miłością, miłosierdziem i ofiarnością tak, jak zrobił Chrystus, wiele zasad przestaje działać.

Hbr 7,23–28 Autor Listu do Hebrajczyków kontynuuje medytacje nad kapłaństwem Jezusa. Już w ubiegłą niedzielę, przy lekturze czytania z rozdziału piątego, pojawił się temat Jezusa jako doskonałego kapłana, który składa prawdziwą, jedyną i skuteczną ofiarę za grzechy. Bezgrzeszność i doskonałość Jezusa pokazują Jego wyższość nad kapłanami Starego Przymierza. Oni byli tylko ludźmi uwikłanymi w grzechy, zaciągającymi nieczystość rytualną. Ofiara Jezusa z Niego samego jest ofiarą doskonałą, bo zarówno kapłan, jak i żertwa ofiarna są doskonałe, czyste i bezgrzeszne.

Co zatem możemy zrobić dla siebie samego, by poprawić jakość naszego słuchania, nie wpadając w chorobę zatkanych uszu, pomimo istniejącego w świecie przekazu, że dziś sukces osiąga bardziej ten, kto więcej mówi, a ci, którzy więcej słuchają nie pasują do tych czasów.

. A między nami, katolikami…? Jakże często chwalimy Go wargami, chociaż sercem daleko jesteśmy od Niego, bo daleko, daleko jesteśmy od bliźniego. I to kryterium zdaje się określać, jakie jest to moje „niedaleko”…

Widziałem też i takich, którzy kochali Boga dojrzałą, stabilną i głęboką miłością. Nie spotkałem jednak nikogo, kto zostałby do miłości skutecznie zmuszony. Wydaje się to oczywiste.