listopad/grudzień

Łk 1,26–38 Małżeństwo żydowskie w tamtych czasach zawierano w dwóch etapach. Pierwszy krok to kontrakt małżeński spisywany przez rodziny narzeczonych. Od momentu jego sporządzenia para była już publicznie uznawana za małżeństwo, jednak nie mieszkała razem. Kontrakty można było spisywać nawet wtedy, gdy narzeczeni byli jeszcze dziećmi. Drugi etap następował, gdy narzeczeni stawali się zdolni do spłodzenia potomstwa; wtedy w uroczystej procesji przeprowadzano narzeczoną do domu narzeczonego. W momencie zwiastowania Maryja i Józef byli właśnie na pierwszym etapie, czyli po spisaniu kontraktu. Podjęcie współżycia przed wspólnym zamieszkaniem byłoby nieprzestrzeganiem tradycji i hańbą dla małżonków. Mąż musiałby wypłacić odszkodowanie ojcu żony.