maj/czerwiec 2024

2 Kor 4,13 – 5,1 Jest to cytat z Psalmu 116,10 wzięty z Septuaginty, czyli greckiego tłumaczenia Starego Testamentu. W tekście hebrajskim występuje czasownik heemanti, który zawiera w sobie ideę stałości, trwałości – tę samą, którą znajdziemy w słowie „amen”. Może on oznaczać zarówno „zawierzenie”, „uwierzenie”, jak i „zaufanie”.

Wiara w kłamstwo zaślepia człowieka, z kłamstwa rodzi się niewiara, niewiara rodzi podejrzenia, podejrzenia rodzą brak zaufania. I w ten sposób zostaje zerwana więź między człowiekiem, a Bogiem. Grzech jest konsekwencją niewiary w Boga.

Niekiedy możemy spotkać się z określeniem Nowym Adam, oznaczającym Jezusa. Tak jak Adam stał się przyczyną upadku wszystkich (i w konsekwencji jego czynu śmierć stała się udziałem każdego człowieka), tak Chrystus jest przyczyną powstania z grzechu i zbawienia każdego, kto zechce przyjąć Jego łaskę. Chrystus daje człowiekowi nowe życie, staje się jego źródłem, samemu pokonując śmierć.

Bliscy Jezusa obserwują zaangażowanie Chrystusa i Apostołów w głoszenie Ewangelii. Zbierają się tłumy, które chcą słuchać Dobrej Nowiny, więc nawet zabrakło czasu na posiłek. Dla bliskich Jezusa było to niedorzeczne. Dlatego starali się Go powstrzymać. Ludzie niby-znający Jezusa niby-wiedzą, co dla Niego jest lepsze. Identycznie jak mamy, które przymuszają do kolejnego kęsa i zjedzenia jeszcze jednej łyżki, bo przecież trzeba zjeść wszystko i to w zaplanowanym wcześniej czasie!

Cel homilii: uzmysłowienie dzieciom, że więzi międzyludzkie są częścią królestwa Bożego i że musimy o nie nieustannie dbać. Potrzebne rekwizyty: dwa/ trzy serca, które są złączone ze sobą sznurkiem lub sznurki do wiązania (około 10 sztuk).