Sugestie programowe
12/05/24
Przez świętą wymianę darów w Eucharystii Bóg udziela nam łaski, „abyśmy całe nasze życie kierowali ku niebu” (modlitwa nad darami). „Jesteśmy wezwani, by stojąc na ziemi, wpatrywać się w niebo – kierować uwagę, myśl i serce w stronę niepojętej tajemnicy Boga. By patrzeć w kierunku rzeczywistości Bożej, do której od stworzenia powołany jest człowiek. W niej kryje się ostateczny sens naszego życia” (Benedykt XVI).
Sugestie słuchacza
12/05/24 Robert Olejnik
Dlatego chciałbym w dzisiejszej homilii usłyszeć odpowiedź na pytania:
– Czy spotkanie z „mężami w białych szatach” było swego rodzaju kopem motywacyjnym dla apostołów? Bo wydaje się przecież, że Ewangelista pominął ten wątek, gdyż niemożliwym byłoby opisać w tak istotnie różny sposób obu tych wydarzeń.
Komentarze do czytań niedzielnych
12/05/24 Paweł Trzopek OP
Dz 1,1–11
O tych dowodach opowiadają wszyscy ewangeliści. Jezus po zmartwychwstaniu rozmawiał z uczniami, pozwalał im, by Go dotykali, jadł z nimi, przekonywał o realności swojego ciała.
Polityczny wymiar misji Mesjasza jawił się dla Żydów jako coś oczywistego. Przecież Boży Pomazaniec miał być potomkiem królewskiej dynastii Dawidowej. W Nim miała się wypełnić w dosłowny sposób obietnica założenia wiecznego królestwa (2 Sm 7,11–16).
Homilia do dorosłych
12/05/24 ks. Paweł Wygralak
Wszyscy tu obecni na Eucharystii wyznajemy wiarę w życie wieczne. Modlimy się za zmarłych, zamawiamy w ich intencji Msze święte, gdyż wierzymy, jesteśmy pewni, że życie człowieka nie kończy się z chwilą jego cielesnej śmierci, ale trwa dalej. Wierzymy w ogrom Bożego miłosierdzia i mówimy, że nasi bliscy umierając idą do domu Ojca. Rodzi się jednak pytanie: Czy wszyscy tam idą?
Homilia do dorosłych
12/05/24 ks. Zbigniew Kosik
„Dlaczego stoicie i wpatrujecie się w niebo” – pytanie, które usłyszeli Apostołowie, możemy powtórzyć także dzisiaj, w uroczystość Wniebowstąpienia Pańskiego. Podobne pragnienie podpowiada nam, aby oczy wnieść ku górze, ku niebu. Jezus Chrystus powraca do domu Ojca po wypełnieniu Jego woli. Słyszymy Jego ostatnie wskazówki, sugestie, polecenia skierowane do uczniów. Tak dzieje się zawsze ilekroć ktoś żegna się z najbliższymi.
Homilia do młodzieży
12/05/24 ks. Maciej Przybylak
Tak naprawdę dzisiejsza liturgia przekazuje nam dwa opisy wzięcia Jezusa do nieba. Pierwszy to początek Dziejów Apostolskich, gdy Jezus żegna się ze swoimi apostołami, obłok unosi Go w górę, ale jednocześnie zapewnia, że nie porzuca ich. Jezus obiecuje Ducha Świętego, który uczyni wątpiących apostołów świadkami Ewangelii o zbawieniu od Jerozolimy aż po krańce ziemi. Z perspektywy czasu wiemy, że ta obietnica zrealizuje się w dzień Pięćdziesiątnicy, kiedy apostołowie napełnieni Duchem Świętym rozpoczną głoszenie, że Jezus jest Mesjaszem i tylko w Nim jest zbawienie. Drugie opowiadanie o wzięciu Jezusa do nieba to końcówka Ewangelii Marka, którą usłyszeliśmy. Jezus zanim został uniesiony do nieba pozostawia uczniom zadanie po ludzku przekraczające ich możliwości: „Idźcie na cały świat i głoście Ewangelię wszelkiemu stworzeniu!”.