styczeń/luty 2024

W serce każdego człowieka wpisane jest pragnienie Boga, które jest ożywiane przez wiarę, a jednocześnie każdy człowiek wezwany jest do tego, żeby posługiwać się rozumem. W mędrcach łączy się jedno i drugie: i rozum, i wiara. Nie ma sprzeczności między dowodzeniem intelektualnym, badaniem empirycznym świata, stawianiem pytań, szukaniem odpowiedzi, a wiarą. My, jako chrześcijanie, nie kierujemy się fideizmem, to znaczy wiarą, która odrzuca rozum, która nie potrzebuje żadnego dowodzenia, ale odrzucamy także skrajny racjonalizm, który wyklucza wiarę i mówi, że wiara jest dla ludzi słabych, głupich, że wiara to średniowieczne zabobony. A jednak to właśnie Kościół, kierując się wiarą założył pierwszy uniwersytet; to właśnie Kościół zakładał szpitale; to właśnie Kościół dał impuls do tego, żeby prowadzić badania naukowe, poprawiać jakość ludzkiego życia, zgłębiać wiedzę o świecie, zadawać sobie pytania i szukać na nie odpowiedzi. Wszystko to powstało, bo wierzymy, że Bóg stworzył świat uporządkowany i poznawalny. Można świat poznać, a poznając świat, można się z niego dowiedzieć czegoś o jego Stwórcy, czyli o Bogu.
Ważnym zadaniem dla kaznodziejów jest dowartościowanie rozumnego charakteru wiary. Zachęcanie i pobudzanie słuchaczy do odważnego stawiania pytań o wiarę, poszukiwania odpowiedzi, uzasadnienia wyznawanej wiary. Jeśli źródłem i szczytem życia Kościoła jest msza święta, trzeba mobilizować wiernych do pytań i odpowiedzi: dlaczego jest ona największym skarbem? dlaczego tu styka się ze sobą niebo i ziemia? dlaczego posługujemy się takimi znakami jak chleb i wino? dlaczego budujemy żłóbek w okresie Bożego Narodzenia? dlaczego posługujemy się świecami woskowymi na ołtarzu, skoro mamy dzisiaj oświetlenie elektryczne? dlaczego Bóg się wcielił? dlaczego przyjął ludzką naturę? dlaczego dał się ukrzyżować? dlaczego jest zło na świecie? skąd jest grzech? dlaczego modlitwa jest tak ważna? jak to możliwe, że Chrystus Pan, Stwórca wszechświata, jest ukryty w kawałku białej hostii? po co jest nam potrzebny pokarm, jakim jest Ciało Chrystusa? Wiara domaga się zrozumienia, wiara domaga się wyjaśnienia.
Musimy pobudzać serca ludzi, by mieli niespokojne serca, jak ci Mędrcy ze Wschodu. Bóg tym, którzy Go szukają, pozwala się zobaczyć. Bóg tym, którzy Go szukają, objawia się. To właśnie u nas, przygotowanych do głoszenia w Kościele Słowa, ludzie powinni szukać, a co najważniejsze, znajdować odpowiedzi na pytania o wiarę, na zasadnicze pytania egzystencjalne.
Ale również my, a może przede wszystkim my, duchowni, mamy również obowiązek wciąż szukać i zgłębiać. My także musimy mieć niespokojne serca. W przeciwnym razie będziemy jak uczeni w Piśmie, którzy w pałacu dali dobre wskazówki i dobre rady, sporo wiedzieli, kiedy ma się objawić Mesjasz i kim będzie, ale ostatecznie nie było ich w Betlejem. Byli tam pasterze, ale nie było uczonych. My, księża, również powinniśmy wpatrywać się w mędrców. Kościół powierzył nam wprawdzie pewną odpowiedzialność za to wspólne wędrowanie, za to wspólne poszukiwanie prawdy, ale idziemy tam wszyscy razem, wszyscy razem poszukujemy prawdy i wszystkie nasze serca, każdego z nas, powinny pozostawać niespokojne, dopóki nie spotkają Chrystusa.
Mam nadzieję, że pomocne w tym zadaniu będą rozważania przygotowane przez Pawła Trzopka OP. Dominikanin wybiera z Ewangelii kluczowe słowa, rozwija konteksty, pomagając w ten sposób jeszcze lepiej przygotować się do homilii, jeszcze bardziej zgłębić prawdę, którą potem przekażemy zebranym na Eucharystii. Teksty, które publikujemy, zebrane są w książce Słowo Boże czytane u źródeł. Komentarze do czytań niedzielnych, wydanej przez Wydawnictwo Świętego Wojciecha. Komentarze ukazywały się pierwotnie w „Przewodniku Katolickim”.