marzec/kwiecień 2025

Czym dla mnie, na mojej drodze nadziei, jest fakt zmartwychwstania Pana Jezusa? Czy na podstawie tej rzeczywistości znajduję odpowiedzi na swoje pytania, czy raczej dopiero wchodzę w przestrzeń nowych pytań i niepokojów? Byłabym wdzięczna, gdyby kaznodzieja głoszący homilię podczas tegorocznej Wigilii Paschalnej podpowiedział mi to i owo na podstawie wybranych czytań.

Pierwszą częścią Wigilia Paschalnej, która jest celebracją Chrystusa Zmartwychwstałego, jest liturgia światła. Rozpoczęła się na zewnątrz kościoła, gdzie pobłogosławiliśmy ogień i zapaliliśmy paschał. Z nim weszliśmy do kościoła, aby trzykrotnie zaśpiewać „Światło Chrystusa” i ogłosić, że Chrystus Pan jest potężniejszy od każdej ciemności świata.

Można powiedzieć, że przed Jezusem otworzyły się zupełnie nowe perspektywy. Nie tylko został uznany przez Żydów, ale równocześnie pojawili się poganie, którzy chcieli Go zobaczyć, a co za tym idzie, możemy przypuszczać, że byli gotowi na przyjęcie nowiny o królestwie Bożym.