styczeń/luty 2025

Mądrość Boga wpisana jest w Jego plan miłości, którą chce ogarnąć wszystkie narody. Podobnie mądrość chrześcijanina ma być wykorzystana do tego, by bardziej kochać (por. 1 Kor 13,2): Boga, bliźnich i tych, którzy Go jeszcze nie znają.

Dobrze byłoby, gdyby homilista umiał nie tylko wytłumaczyć trwałość „Boga z nami”, Emmanuela, ale przede wszystkim ukazał, w jaki sposób dziś można spotykać „zamieszkałego między nami”. Być może warto, by kaznodzieja poświęcił nieco uwagi zagadkowemu stylowi św. Jana, który już w Słowie stającym się ciałem, a zatem uniżonym, dostrzega „chwałę, jaką Jednorodzony otrzymuje od Ojca”.

Syr 24,1–2.8–12 Księga Mądrości Syracha, zwana też Księgą Syracydesa lub Eklezjastykiem, należy do mądrościowych ksiąg Starego Testamentu. Została napisana po hebrajsku przez pochodzącego z Jerozolimy Jezusa, syna Syracha, a wnuka Eleazara (Syr 50,27). Jego wnuk z kolei – o czym dowiadujemy się ze wstępu do księgi – odnalazł w Egipcie odpis dzieła swego dziadka i postanowił je przetłumaczyć na grecki. Jak ów wnuk sam pisze, stało się to w 38 r. panowania Ptolemeusza VII Euergetesa, czyli w 132 r. przed Chr.

Święty John Henry Newman Spośród wszystkich myśli, jakie pojawiają się w nas, kiedy rozważamy pobyt naszego Pana Jezusa Chrystusa na ziemi, żadna nie porusza nas tak głęboko, ani tak mocno nie ujmuje, jak prawda o ciemności, jaka Go otacza. Nie tyle chcę tu mówić o Jego uniżeniu, ile raczej o ciemności, jaka Go okryła o skrytości, jaką możemy dostrzec. Jak mówi św. Jan: „Światłość w ciemności świeci, a ciemność jej nie ogarnęła” (J 1, 5). Jego decyzja opuszczania chwały, jaką miał u Ojca w niebie i przebranie ludzkiego ciała przekracza możliwości ludzkich słów i myśli...

Minione święta Bożego Narodzenia, czas wytchnienia i refleksji, a także noworoczne postanowienia, które czasem czynimy, uświadomiły nam rzeczy, które należałoby zmienić w naszym życiu. Potrzeba do tego odwagi. Uświadomiły nam jednak także i to, że na pewne rzeczy nie mamy wpływu. Możemy je tylko pogodnie zaakceptować.

Bardzo trudno jest oddać w jakichś pojęciach istotę Boga, bo wymyka się On naszemu poznaniu. Możemy się jedynie pokusić o jakieś przybliżone, obrazowe porównania, ograniczone zresztą przez nasze wyobrażenia, kategorie i zmysły, bardziej zbliżone do poezji, niż do definicji. Bo jak człowiek mógłby ogarnąć nieskończonego Boga, istniejącego poza czasem, gdy my znamy tylko to, co przemijające?