styczeń/luty 2025

Pielgrzymi Bożego upodobania żyją w Kościele pragnieniem, „aby Zbawiciel, który zewnętrznie był do nas podobny, przekształcił nas wewnętrznie” (kolekta).

Przypomina to fundamentalną prawdę: Bóg kocha nas bezwarunkowo, miłość jest za darmo. Nie mamy na nią zasługiwać dobrymi uczynkami, wypełnianiem przykazań, zasługami, poświęceniem. Jako kochani za darmo i bez granic jesteśmy zaproszeni, by na tę miłość odpowiadać, by też kochać i w ten sposób „podawać ją dalej”.

Psalm 104 Psalm 104 jest bardzo podobny do jednego z najpiękniejszych religijnych hymnów starożytnego Egiptu, mianowicie do „Wielkiego hymnu do Atona” zwanego czasem „Hymnem do Słońca”. Łatwo można odnaleźć w internecie jego polskie tłumaczenie. Tekst ten powstał za panowania Echnatona (w XIV w. przed Chr.). Ów faraon usiłował dokonać gruntownej reformy religijnej. Uznawał, że istnieje tylko jedno bóstwo – Aton, dysk słoneczny. Po śmierci Echnatona jego monoteistyczne poglądy zostały odrzucone i Egipcjanie powrócili do swoich politeistycznych tradycji.

Święty Maksym z Turynu Są wiec dzisiaj drugie narodziny Zbawiciela. Widzimy bowiem, że zrodził się wśród takich samych znaków, takich samych cudów, lecz z większą tajemnicą. Poza tym Duch Święty, który wówczas był przy Nim w łonie, teraz rozlał się wokół Niego w wodzie; który wtedy oczyścił dla Niego Maryję, teraz uświęca dla Niego zdroje...

Wszystkich czterech ewangelistów pozostawiło opis chrztu Jezusa. Choć relacje te różnią się od siebie, to jednak u wszystkich jest podkreślona relacja Ojca, Syna i Ducha Świętego. Chrystus przyjmuje chrzest, Ojciec wypowiada do Niego słowa, a Duch na Niego zstępuje.

Woda ożywiająca ma trojaką symbolikę. Może ona symbolizować słowo Boże, Ducha Świętego, jak i Chrystusa. W tym sakramencie obecny jest gest zanurzenia w wodzie chrzcielnej. I warto, właśnie w kontekście tego gestu, postawić sobie pytanie jak żyć chrztem na co dzień?